ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ប្រមាទ​ហើយ​ ​មិន​គួរ​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​មិន​អើពើ​ ​លះបង់​នូវ​ភាពជា​អ្នក​ប្រដៅ​ក្រ​ ​លះបង់​នូវ​ភាព​នៃ​បាបមិត្រ​បានទេ​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មាន​បាបមិត្រ​ហើយ​ ​មិន​គួរ​លះបង់​នូវ​ភាព​មិន​មាន​សទ្ធា​ ​លះបង់​នូវ​ភាព​មិនដឹង​ពាក្យ​ពោល​ ​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​ខ្ជិល​បានទេ​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ខ្ជិល​ហើយ​ ​មិន​គួរ​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​រវើរវាយ​ ​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​មិន​សង្រួម​ ​លះបង់​នូវ​ភាព​ទ្រុស្តសីល​បានទេ​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មាន​ភាពជា​អ្នក​ទ្រុស្តសីល​ហើយ​ ​មិន​គួរ​លះបង់​ភាព​នៃ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ ​ដើម្បី​មិនឃើញ​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ​ ​លះបង់​នូវ​ភាព​នៃ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ ​ដើម្បី​មិន​ស្តាប់​នូវ​អរិយធម៌​ ​លះបង់​នូវ​ភាព​នៃ​ចិត្ត​ប្រកួត​ប្រកាន់​បានទេ​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មាន​ភាព​នៃ​ចិត្ត​ប្រកួត​ប្រកាន់​ហើយ​ ​មិន​គួរ​លះបង់​នូវ​ការ​ភ្លេចស្មារតី​ ​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​មិនដឹង​ខ្លួន​ ​លះបង់​នូវ​ចិត្ត​រវើរវាយ​បានទេ​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មានចិត្ត​រវើរវាយ​ហើយ​ ​មិន​គួរ​លះបង់​នូវ​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​មិនមែន​ឧបាយ​ ​លះបង់​នូវ​កិរិយា​សេពគប់​នូវ​ផ្លូវខុស​ ​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​រួញរា​នៃ​ចិត្តបាន​ទេ​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មានចិត្ត​រួញរា​ ​មិន​គួរ​លះបង់​នូវ​សក្កា​យ​ទិដ្ឋិ​ ​លះបង់​នូវ​វិចិកិច្ឆា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣១៨ | បន្ទាប់
ID: 636855438188492604
ទៅកាន់ទំព័រ៖