ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​មានចិត្ត​រសាប់រសល់​ហើយ​ ​ទើប​គួរ​ដើម្បី​លះបង់​នូវ​កិរិយា​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​មិនមែន​ឧបាយ​ ​លះបង់​នូវ​ការសេពគប់​នូវ​ផ្លូវខុស​ ​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​រួញរា​នៃ​ចិត្តបាន​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​មានចិត្ត​រួញរា​ហើយ​ ​ទើប​គួរ​ដើម្បី​លះបង់​នូវ​សក្កា​យ​ទិដ្ឋិ​ ​លះបង់​នូវ​វិចិកិច្ឆា​ ​លះបង់​នូវ​សីលព្វត​បរា​មា​សៈ​បាន​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​មាន​វិចិកិច្ឆា​ហើយ​ ​ទើប​គួរ​ដើម្បី​លះបង់​រាគៈ​ ​លះបង់​ទោសៈ​ ​លះបង់​មោហៈ​បាន​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​លះបង់​រាគៈ​ ​លះបង់​ទោសៈ​ ​លះបង់​មោហៈ​ហើយ​ ​ទើប​គួរ​ដើម្បី​លះបង់​ជាតិ​ ​លះបង់​ជរា​ ​លះបង់​មរណៈ​បាន​។​
 [​៧៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្អែក​ប្រកបដោយ​អសទ្ធម្ម​ ​១០​ ​យ៉ាង​។​ ​ប្រកបដោយ​អសទ្ធម្ម​ទាំង​ ​១០​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺជា​សត្វ​កំចាត់​បង់​ ​(​នូវ​គុណ​)​ ​១​ ​ក្រអឺតក្រឱង​ ​១​ ​មាន​សេចក្តី​រវះរវាម​ ​១​ ​ស៊ី​ច្រើន​ ​១​ ​អាក្រក់​ ​១​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ករុណា​ ​១​ ​មាន​កំឡាំង​ថយ​ ​១​ ​មាន​សំឡេង​គ្រាវ​ ​១​ ​មានស្មារតី​វង្វេង​ ​១​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​សន្សំ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្អែក​ប្រកបដោយ​អសទ្ធម្ម​ ​១០​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៤ | បន្ទាប់
ID: 636855439357859488
ទៅកាន់ទំព័រ៖