ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ម្នាល​បុ​ណ្ណិ​យៈ​ ​លុះតែ​ភិក្ខុ​មាន​សទ្ធា​ ​១​ ​បាន​ចូល​មក​ជិត​ ​១​ ​ចូល​ទៅ​អង្គុយ​ជិត​ ​១​ ​សាកសួរ​ ​១​ ​ផ្ចង់​ត្រចៀក​ស្តាប់ធម៌​ ​១​ ​ស្តាប់​ហើយ​ចាំធម៌​ទុក​ ​១​ ​ពិចារណា​នូវ​អត្ថ​នៃ​ធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​ចាំ​ហើយ​ ​១​ ​ដឹង​អត្ថ​ដឹង​ធម៌​ ​ហើយ​ប្រតិបត្តិ​សមគួរ​តាម​ធម៌​ ​១​ ​មាន​វាចា​ល្អ​ ​ពោល​ពាក្យពីរោះ​ ​ប្រកបដោយ​វាចា​អ្នកក្រុង​ ​ជា​វាចា​ល្អ​ច្បាស់លាស់​ ​ជា​វាចា​ឥត​ទោស​ ​អាច​ញុំាង​ជន​ដទៃ​ ​ឲ្យដឹង​សេចក្តី​ ​១​ ​ពន្យល់​ណែនាំ​ ​ឲ្យ​ក្លាហាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដល់​ពួក​សព្រហ្មចារី​បុគ្គល​ ​១​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ទើប​ធម្មទេសនា​ប្រាកដ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​។​ ​ម្នាល​បុ​ណ្ណិ​យៈ​ ​ធម្មទេសនា​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ទាំង​ ​១០​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ទើប​ប្រាកដ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ដោយពិត​។​
 [​៨៤​]​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​មក​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​។
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636855441928856540
ទៅកាន់ទំព័រ៖