ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​បាន​ទទួល​ស្តាប់​ពាក្យ​របស់​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​ព្រះករុណា​ ​អាវុសោ​។​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក៏​ពោល​ពាក្យ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​អួត​នូវ​អរហត្តផល​ថា​ ​អាត្មាអញ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​ប្រព្រឹត្ត​ចប់ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​ ​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អ្នកមាន​ឈាន​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​សមាបត្តិ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​ការ​ដឹង​នូវ​ចិត្ត​នៃ​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​វារៈ​នៃ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​តែង​សួរឈ្លេច​ឈ្លី​ ​ដេញដោល​ ​ពិនិត្យ​បញ្ជាក់​មើល​នូវ​ភិក្ខុ​នោះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កាលបើ​ព្រះ​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អ្នកមាន​ឈាន​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​សមាបត្តិ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​ការ​ដឹង​នូវ​ចិត្ត​នៃ​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​វារៈ​នៃ​ចិត្ត​ ​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​សួរឈ្លេច​ឈ្លី​ ​ដេញដោល​ ​ពិនិត្យ​បញ្ជាក់​មើល​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ភាវៈ​ទទេ​ ​ដល់​នូវ​ភាវៈ​ឥតគុណ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​មិន​ចំរើន​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​មិន​ចំរើន​ ​និង​សេចក្តី​វិនាស​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អ្នកមាន​ឈាន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៧ | បន្ទាប់
ID: 636855442124957757
ទៅកាន់ទំព័រ៖