ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ឈ្លាស​ក្នុង​សមាបត្តិ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​ការ​ដឹងចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​វារៈ​នៃ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ព្រោះ​បាន​កំណត់​ដឹង​នូវ​ចិត្ត​ដោយចិត្ត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ហេតុអ្វី​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​អួត​នូវ​អរហត្តផល​ថា​ ​អាត្មាអញ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចប់ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អ្នកមាន​ឈាន​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​សមាបត្តិ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​ការ​ដឹងចិត្ត​នៃ​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឈ្លាស​ក្នុង​វារៈ​នៃ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ ​ព្រោះ​បាន​កំណត់​ដឹង​នូវ​ចិត្ត​ដោយចិត្ត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​មានចិត្ត​ត្រូវ​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​រួបរឹត​នៅ​ដោយ​ច្រើន​ ​ចំណែកខាង​ការ​រួបរឹត​ដោយ​សេចក្តី​ក្រោធ​នេះ​ ​ជា​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​ ​ប្រកាស​ហើយ​។​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ឧបនាហៈ​ ​មានចិត្ត​ត្រូវ​ឧបនាហៈ​ ​រួបរឹត​នៅ​ដោយ​ច្រើន​ ​ចំណែកខាង​ការ​រួបរឹត​ ​ដោយ​ឧបនាហៈ​នេះ​ ​ជា​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​ប្រកាស​ហើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636855442320958967
ទៅកាន់ទំព័រ៖