ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

ជា​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​ប្រកាស​ហើយ​។​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​មាយា​ ​មានចិត្ត​ត្រូវ​មាយា​រួបរឹត​នៅ​ដោយ​ច្រើន​ ​ចំណែកខាង​ការ​រួបរឹត​ ​ដោយ​មាយា​នេះ​ ​ជា​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​ប្រកាស​ហើយ​។​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​លាមក​ ​មានចិត្ត​ត្រូវ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​លាមក​រួបរឹត​នៅ​ដោយ​ច្រើន​ ​ចំណែកខាង​ការ​រួបរឹត​ដោយ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​លាមក​នេះ​ ​ជា​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​ប្រកាស​ហើយ​។​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​ជា​អ្នក​ភ្លេចស្មារតី​ ​ដល់​នូវ​ការ​ផ្អាក​ទុក​នូវ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ក្នុង​ចន្លោះ​ ​ដោយ​ការបាន​នូវ​គុណវិសេស​ដ៏​ថយថោក​ ​ក្នុង​កិច្ច​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ធ្វើ​តទៅទៀត​ ​ចំណែកខាង​ដំណើរ​ដែល​ផ្អាក​នូវ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ក្នុង​ចន្លោះ​នេះ​ ​ជា​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​ប្រកាស​ហើយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង​ ​មិនបាន​លះបង់​នូវ​ធម៌​ទាំង​ ​១០​ ​នេះ​ ​នឹង​ដល់​នូវ​ការ​ចំរើន​ ​លូតលាស់​ធំ​ទូលាយ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ ​ដូច្នេះ​នុ៎ះ​ ​មិនមែន​ជា​ឋានៈ​ទេ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង​ ​លះបង់​នូវ​ធម៌​ទាំង​ ​១០​ ​នេះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤០ | បន្ទាប់
ID: 636855442727762235
ទៅកាន់ទំព័រ៖