ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០

​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ណា​ ​មិន​បង្អោន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ដើម្បី​ប្រកប​រឿយ​ ​ៗ​ ​ដើម្បី​ព្យាយាម​មិន​ដាច់​ ​ដើម្បី​តាំង​ទុក​ព្យាយាម​មិន​ដាច់​ទេ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​មិនបាន​ផ្តាច់ផ្តិល​ ​នូវ​ចំណង​របស់​ចិត្ត​ទី​ ​៥​ ​នេះ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​នេះ​ជា​ចំណង​របស់​ចិត្ត​ទាំង​ ​៥​ ​ដែល​ភិក្ខុ​មិនបាន​ផ្តាច់ផ្តិល​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ ​ឬ​ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ ​មិនបាន​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​រឹងត្អឹង​របស់​ចិត្ត​ទាំង​ ​៥​ ​នេះ​ ​មិនបាន​ផ្តាច់ផ្តិល​នូវ​ចំណង​របស់​ចិត្ត​ទាំង​ ​៥​ ​នេះ​ហើយ​ ​យប់​ ​និង​ថ្ងៃ​ ​មកដល់​ភិក្ខុ​ ​ឬ​ភិក្ខុនី​នោះ​ ​សេចក្តី​សាបសូន្យ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​ប្រាកដ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ចំរើន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​យប់​ ​និង​ថ្ងៃ​ ​រមែង​មកដល់​ព្រះ​ចន្រ្ទ​ក្នុង​កាល​បក្ខ​ ​តែង​សាបសូន្យ​ចាក​វណ្ណៈ​ ​សាបសូន្យ​ចាក​មណ្ឌល​ ​សាបសូន្យ​ចាក​រស្មី​ ​សាបសូន្យ​ចាក​ទំហំ​ ​និង​កំពស់​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ ​ឬ​ភិក្ខុនី​ណាមួយ​ ​មិនបាន​លះបង់​នូវ​សេចក្តី​រឹងត្អឹង​របស់​ចិត្ត​ទាំង​ ​៥​ ​នេះ​ ​មិនបាន​ផ្តាច់ផ្តិល​ ​នូវ​ចំណង​របស់​ចិត្ត​ ​ទាំង​ ​៥​ ​នេះ​ហើយ​ ​យប់​ ​និង​ថ្ងៃ​មកដល់​ភិក្ខុ​ ​ឬ​ភិក្ខុនី​នោះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤១ | បន្ទាប់
ID: 636854995346923515
ទៅកាន់ទំព័រ៖