ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥០
លុះព្រះអានន្ទដ៏មានអាយុ អង្គុយក្នុងទីសមគួរហើយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ដូច្នេះថា ម្នាលអានន្ទ ធម៌ទាំងឡាយណា ប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវអធិមុត្តិបទ
(១) ទាំងឡាយនោះ ៗ ដោយប្រាជ្ញាដ៏ឧត្តម ម្នាលអានន្ទ តថាគតជាអ្នកក្លៀវក្លា ដឹងច្បាស់ក្នុងអធិមុត្តិបទនោះ ៗ អាចសំដែងធម៌ដល់ពួកសត្វនោះ ៗ តាមដែលអ្នកប្រតិបត្តិ ហើយនឹងដឹងរបស់ដែលមានថា មានក្តី ដឹងរបស់ដែលមិនមាន ថាមិនមានក្តី ដឹងរបស់ថោកទាបថា ថោកទាបក្តី ដឹងរបស់ឧត្តមថា ឧត្តមក្តី ដឹងរបស់ដែលមានរបស់ដទៃប្រសើរជាងថា មានរបស់ដទៃប្រសើរជាងក្តី ដឹងរបស់ដែលមិនមានរបស់ដទៃប្រសើរជាងថា មិនមានរបស់ដទៃប្រសើរជាងក្តី ម៉្យាងទៀត របស់នោះ ដែលបុគ្គលត្រូវដឹង ឬត្រូវឃើញ ឬក៏ត្រូវធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់ ដោយហេតុណា ៗ នឹងដឹង ឬនឹងឃើញ ឬក៏នឹងធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់ ដោយហេតុនោះ ៗ ហេតុនេះ រមែងមានជាធម្មតា។ ម្នាលអានន្ទ បណ្តាសេចក្តីដឹងទាំងឡាយ សេចក្តីដឹងតាមពិត ក្នុងធម៌នោះ ៗ ណាមួយ សេចក្តីដឹងតាមពិតនុ៎ះ ឈ្មោះថា មិនមានសេចក្តីដឹងដទៃ ប្រសើរជាង។
(១) ធម៌ គឺ ខន្ធ អាយតនៈ ធាតុ និងសំដៅដល់ទិដ្ឋិ (អដ្ឋកថា)។
ID: 636855041400317618
ទៅកាន់ទំព័រ៖