ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥១

​កាល​មិនឃើញ​ ​និយាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិនឃើញ​ក៏​មាន​ ​កាល​ឃើញ​ ​និយាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ក៏​មាន​ ​ជា​អ្នក​មិន​ពោល​ពាក្យ​កុហក​ទាំង​ដឹងខ្លួន​ដូច្នេះ​ ​ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​ខ្លួន​ក្តី​ ​ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​បុគ្គល​ដទៃ​ក្តី​ ​ព្រោះ​ហេតុ​សំណូក​ ​គឺ​អាមិសៈ​បន្តិចបន្តួច​ក្តី​ ​លះបង់​បិ​សុ​ណ​វាចា​ ​វៀរចាក​បិ​សុ​ណ​វាចា​ ​ឮ​ពាក្យ​ពី​ជន​នេះ​ហើយ​ ​មិន​នាំទៅ​ប្រាប់​ជន​ឯណោះ​ ​ដើម្បីនឹង​បំបែកពួក​ជន​នេះ​ ​ឬឮ​ពាក្យ​អំពីសំណាក់​ជន​ឯណោះ​ ​មិន​នាំទៅ​ប្រាប់​ជន​នេះ​ ​ដើម្បីនឹង​បំបែកពួក​ជន​ឯណោះ​ ​ជា​អ្នកពោល​ពាក្យ​ផ្សះផ្សា​ពួក​ជន​ដែល​បែកគ្នា​ ​ឬ​ជា​អ្នក​ទំនុកបម្រុង​ពួក​ជន​ដែល​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ស្រាប់​ ​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការព្រមព្រៀង​ ​មានតម្រេក​ក្នុង​សេចក្តី​ព្រមព្រៀង​ ​រីករាយ​ក្នុង​សេចក្តី​ព្រមព្រៀង​ ​ពោល​វាចា​ដែល​ធ្វើឲ្យ​កើត​សេចក្តី​ព្រមព្រៀង​ ​លះបង់​ផរុសវាចា​ ​វៀរចាក​ផរុសវាចា​ ​ជា​អ្នកពោល​តែ​វាចា​ដែល​មិន​មានទោស​ ​ជា​វាចា​ស្រួល​ដល់​ត្រចៀក​ ​គួរឲ្យ​គេ​ស្រឡាញ់​ ​ចូល​ទៅកាន់​ហឫទ័យ​ ​ជា​វាចា​អ្នកក្រុង​ ​ជាទីស្រឡាញ់​នៃ​ជន​ច្រើន​ ​ជាទី​ពេញចិត្ត​នៃ​ជន​ច្រើន​ ​លះបង់​សម្ផ​ប្ប​លា​បៈ​ ​វៀរចាក​សម្ផ​ប្ប​លា​បៈ​ ​ជា​អ្នកពោល​ពាក្យត្រូវ​តាមកាល​ ​ពោល​ពាក្យពិត​ ​ពោល​ពាក្យជា​អត្ថ​ ​ពោល​ពាក្យជា​ធម៌​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៨ | បន្ទាប់
ID: 636864663871421484
ទៅកាន់ទំព័រ៖