ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥១

 ​ម្នាល​គហបតី​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ ​ព្រោះ​បាន​រម្ងាប់​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​ ​(​ក៏បាន​ចូល​)​ ​កាន់​ទុតិយជ្ឈាន​ ​ជា​ធម្មជាត​ ​កើតមាន​ក្នុង​សន្តាន​នៃ​ខ្លួន​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​គឺ​សទ្ធា​ ​មាន​សភាព​ជា​ចិត្ត​ខ្ពស់​ឯក​ ​ដែល​មិន​មាន​វិតក្កៈ​ ​មិន​មាន​វិចារៈ​ ​មានតែ​បីតិ​ ​និង​សុខៈ​ ​ដែល​កើតអំពី​សមាធិ​ ​គឺ​បឋមជ្ឈាន​.​.​.​ ​តតិយជ្ឈាន​.​.​.​ ​ចូលកាន់​ចតុត្ថជ្ឈាន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បាន​ពិចារណា​ដូច្នេះ​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ចតុត្ថជ្ឈាន​នេះឯង​ ​(​ដែល​អាត្មាអញ​)​ ​បាន​តាក់តែង​ ​បាន​ពិចារណា​ ​ដោយ​ផ្ចិតផ្ចង់​ ​ឈាន​ឯណា​នីមួយ​ ​ដែល​អាត្មាអញ​ ​បាន​តាក់តែង​ ​បាន​ពិចារណា​ ​ដោយ​ផ្ចិតផ្ចង់​ហើយ​ ​ឈាន​នោះ​ ​ក៏​មិន​ទៀង​ ​មាន​កិរិយា​រលត់​ទៅជាធម្មតា​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បាន​ឋិតនៅ​ក្នុង​សមថវិបស្សនា​ធម៌​នោះ​ ​រមែង​ដល់​នូវ​ការ​អស់​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​បើមិនទាន់​ដល់​នូវ​ការ​អស់​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ទេ​ ​រមែង​បាន​ជា​ឱប​បា​តិកៈ​ ​ព្រោះ​អស់​សំយោជនៈ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ក្រោម​ ​៥​ ​ដោយ​តម្រេក​ ​ក្នុង​ធម៌​នោះ​ ​ដោយ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ក្នុង​ធម៌​នោះ​ ​ក៏​បរិនិព្វាន​ក្នុង​លោក​នោះ​ ​បានការ​មិន​ត្រឡប់​ ​ចាកលោក​នោះ​ជា​ធម្មតា​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០២ | បន្ទាប់
ID: 636864701314883127
ទៅកាន់ទំព័រ៖