ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥១

​ម្នាល​គហបតី​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ ​ដែល​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​ឆ្ពោះទៅ​កាន់​ព្រះ​និព្វាន​ ​មិនទាន់​រួច​ស្រឡះ​ក្តី​ ​រមែង​រួច​ស្រឡះ​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិនទាន់​អស់​ក្តី​ ​រមែង​ដល់​នូវ​ការ​អស់​ ​ចិត្ត​ដែល​មិនទាន់​ដល់​ក្តី​ ​រមែង​ដល់​នូវ​ធម៌​ជាទី​ក្សេម​ ​ចាក​យោ​គៈ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ក្នុង​ធម៌​តែមួយ​ណា​ ​ធម៌​តែមួយ​នេះឯង​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​អង្គ​នោះ​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​ ​ឃើញច្បាស់​ ​បាន​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​។​
 កាលដែល​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បាន​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ទស​ម​គហបតី​ ​អ្នក​នៅក្នុង​ក្រុង​អដ្ឋ​កៈ​ ​បាន​ពោល​នឹង​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​ចំរើន​ ​ដូចជា​បុរស​អ្នក​ស្វែងរក​កំណប់ទ្រព្យ​តែមួយ​ ​ស្រាប់តែ​បាន​កំណប់ទ្រព្យ​ ​១១​ ​តែម្តង​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា​ ​ស្វែងរក​ទ្វារ​នៃ​ព្រះ​និព្វាន​ឈ្មោះ​អមតៈ​តែមួយ​ទេ​ ​ស្រាប់តែ​បាន​ស្តាប់​នូវ​ទ្វារ​នៃ​ព្រះ​និព្វាន​ ​ឈ្មោះ​អមតៈ​ទាំងឡាយ​ ​១១​ ​តែម្តង​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០៩ | បន្ទាប់
ID: 636864703501818213
ទៅកាន់ទំព័រ៖