ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​តថាគត​នឹង​ហៅ​អ្នក​កើត​ ​អំពី​កំណើត​ ​អ្នក​កើត​ក្នុង​ផ្ទៃ​នៃ​ព្រាហ្មណី​ជា​មាតា​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក៏ទេ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​គ្រាន់តែ​បាន​នាម​ថា​ ​ភោ​វាទី​ ​(​អ្នកពោល​ថា​ចំរើន​)​ ​ព្រោះ​បុគ្គល​នោះ​ឯង​ ​ជា​អ្នកមាន​កិលេស​គ្រឿង​កង្វល់​នៅឡើយ​ ​តថាគត​ហៅ​បុគ្គល​អ្នក​មិន​មាន​កិលេស​គ្រឿង​កង្វល់​ ​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រកាន់​មាំ​នោះ​ឯង​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​។​ ​
 បុគ្គល​ណា​ ​កាត់​សញ្ញោជនៈ​ទាំងអស់​បាន​ ​មិន​តក់ស្លុត​ ​តថាគត​ហៅ​បុគ្គល​នោះ​ ​ដែល​គ្មាន​កិលេស​ជា​គ្រឿង​ចំពាក់​ ​អ្នក​រួច​ស្រឡះ​ចាក​កិលេស​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​។​ ​
 តថាគត​ហៅ​បុគ្គល​ដែលកាត់​សេចក្តី​ក្រោធ​ដូច​ពួរ​ផង​ ​កាត់​តណ្ហា​ដូច​ព្រ័ត្រ​ផង​ ​កាត់​ទិដ្ឋិ​ ​៦២​ ​ដូច​ទីត​ ​ព្រមទាំង​អនុស័យ​ ​ដូច​អ្នកដើរតាម​ផង​ ​អ្នកមាន​អវិជ្ជា​ ​ដូច​សសរខឿន​ ​ដក​ចោល​ហើយ​ ​អ្នក​ត្រាស់​ដឹង​សច្ចៈ​ ​៤​ ​នោះ​ឯង​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​។​ ​
 បុគ្គល​ណា​ ​មិន​ប្រទូស្ត​ ​អត់សង្កត់​ពាក្យ​ជេរ​ផង​ ​ការបៀតបៀន​ ​និង​ការ​ចង​ផង​បាន​ ​ទើប​តថាគត​ហៅ​បុគ្គល​ដែល​មាន​ខន្តិ​ជា​ពលៈ​ ​មាន​ខន្តិ​ជា​រេហ៍ពល​នោះ​ឯង​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​។​
ថយ | ទំព័រទី ១០៥ | បន្ទាប់
ID: 636865046289094524
ទៅកាន់ទំព័រ៖