ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​ព្រះ​ភទ្ទិ​យៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ជា​បុត្ត​នាង​សាកិយានី​ ​ឈ្មោះ​កា​ឡិ​គោ​ធា​ ​បាន​ទទួលពាក្យ​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​អើ​អាវុសោ​ ​ហើយក៏​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​នូវ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​ភទ្ទិ​យៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ជា​បុត្ត​នាង​សាកិយានី​ ​ឈ្មោះ​កា​ឡិ​គោ​ធា​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នា​លភ​ទ្ទិយៈ​ ​បានឮ​ថា​ ​អ្នក​ទោះ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​ ​នៅ​ទៀប​គល់ឈើ​ក្តី​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ស្ងាត់​ក្តី​ ​តែង​បន្លឺ​ឧទាន​រឿយ​ ​ៗ​ ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​សុខ​អ្វី​ម៉្លេះ​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​សុខ​អ្វី​ម៉្លេះ​ ​ដូច្នេះ​មែន​ឬ​។​ ​ព្រះ​ភទ្ទិ​យក្រា​បទូល​ថា​ ​ព្រះករុណា​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ម្នា​លភ​ទ្ទិយៈ​ ​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​អំណាច​ប្រយោជន៍​ដូចម្តេច​ ​បាន​ជា​ចូល​ទៅ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​ ​នៅ​ទៀប​គល់ឈើ​ក្តី​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ស្ងាត់​ក្តី​ ​តែង​បន្លឺ​ឧទាន​រឿយ​ ​ៗ​ ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​សុខ​អ្វី​ម៉្លេះ​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​សុខ​អ្វី​ម៉្លេះ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលពីដើម​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នៅជា​គ្រហស្ថ​ ​សោយសុខ​ក្នុង​រាជ្យ​ ​ការ​រក្សា​ខាងក្នុង​ព្រះរាជវាំង​ ​គេ​បាន​ចាត់ចែង​ល្អ​ហើយ​ ​ការ​រក្សា​ខាងក្រៅ​ព្រះរាជវាំង​ ​គេ​ក៏​ចាត់ចែង​ល្អ​ហើយ​ ​ការ​រក្សា​ខាងក្នុង​នគរ​ ​គេ​ចាត់ចែង​ល្អ​ហើយ​ ​ការ​រក្សា​ខាងក្រៅ​នគរ​ ​គេ​ចាត់ចែង​ល្អ​ហើយ​ ​ការ​រក្សា​ក្នុង​ជនបទ​ ​គេ​ចាត់ចែង​ល្អ​ហើយ​ ​ការ​រក្សា​ខាងក្រៅ​ជនបទ​ ​គេ​ចាត់ចែង​ល្អ​ហើយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636865070404773862
ទៅកាន់ទំព័រ៖