ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​បិណ្ឌបាត​នោះ​ ​មាន​សម្ល​ច្រើនមុខ​ ​មាន​ម្ហូបក្រៀម​ច្រើនមុខ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះ​មហាកស្សប​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ថា​ ​សត្វ​នេះ​ជា​អ្វី​ហ្ន៎​ ​បាន​ជា​មាន​ឥទ្ធានុភាព​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះ​មហាកស្សប​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ទៀត​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​សក្កៈ​ជាធំ​ជាង​ពួក​ទេវតា​ទេតើ​។​ ​លុះ​ព្រះ​មហាកស្សប​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បានដឹង​ច្បាស់​ដូច្នេះហើយ​ ​និយាយ​នឹង​សក្កៈ​ជាធំ​ជាង​ទេវតា​ថា​ ​បពិត្រ​កោសិយៈ​ ​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើអំពើ​នេះ​ហើយ​ ​ក្រោយ​ទៅ​ ​ព្រះអង្គ​កុំ​ធ្វើអំពើ​យ៉ាងនេះ​ទៀត​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​យើងខ្ញុំ​ក៏​មាន​សេចក្តី​ត្រូវការ​ដោយ​បុណ្យ​ដែរ​ ​យើងខ្ញុំ​គួរ​ធ្វើបុណ្យ​បាន​ដែរ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​សក្កៈ​ជាធំ​ជាង​ពួក​ទេវតា​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​មហាកស្សប​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​រួច​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ ​ហើយ​ហោះ​ទៅ​ឯអាកាស​ ​បន្លឺ​នូវ​ឧទាន​ ​ក្នុង​អាកាស​ ​ជាទី​វាល​អស់​វារៈ​ ​៣​ ​ដង​ថា​
 ឱ​ហ្ន៎​ ​ទាន​ដែល​អាត្មាអញ​ ​បាន​ដំ​កល់​ទុក​ល្អ​ហើយ​ ​ក្នុង​ព្រះ​មហាកស្សប​ ​ហៅ​ពេញជា​ទាន​ឧត្តម​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ទាន​ដែល​អាត្មាអញ​ ​បាន​ដំ​កល់​ទុក​ល្អ​ហើយ​ ​ក្នុង​ព្រះ​មហាកស្សប​ ​ហៅ​ពេញជា​ទាន​ឧត្តម​។​
 ​[​៨១​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​បានឮ​ឧទាន​ដោយ​ទិព្វសោត​ធាតុ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​កន្លង​បង់​សោត​ធាតុ​របស់​មនុស្ស​ធម្មតា​ ​ដែល​សក្កៈ​ ​ជាធំ​ជាង​ពួក​ទេវតា
ថយ | ទំព័រទី ១៨០ | បន្ទាប់
ID: 636865076973399566
ទៅកាន់ទំព័រ៖