ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​ដំរី​ទាំងនោះ​ ​ស៊ី​មែកឈើ​បាក់​ ​ដែល​អញ​កាច់​បំបាក់​ហើយ​ផង​ ​អញ​ផឹកទឹក​ទាំងឡាយ​ដ៏​ល្អក់​ផង​ ​កាលបើ​អញ​ ​ដើរចុះឡើង​កំពង់ទឹក​ ​ពួក​មេ​ដំរី​ ​ដើរ​ត្រដុស​កាយ​ផង​ ​អញ​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ជា​ទុក្ខ​ ​មិន​សប្បាយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរ​អញ​គេច​ចេញពី​ហ្វូង​ ​នៅ​ម្នាក់ឯង​វិញ​ចុះ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ដំរី​ដ៏​ប្រសើរ​នោះ​ ​ដើរ​គេច​ចេញពី​ហ្វូង​ ​ហើយ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដែល​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្រោមម្លប់​ភទ្ទ​សាលព្រឹក្ស​ ​ក្នុង​ដងព្រៃ​ឈ្មោះ​រក្ខិតៈ​ ​ជិត​បា​លិ​លេយ្យ​ក​ប្រទេស​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ណា​ ​បានឮ​ថា​ ​ដំរី​ដ៏​ប្រសើរ​នោះ​ ​ក៏​ធ្វើ​ប្រទេស​នោះ​ ​មិន​ឲ្យ​មាន​ស្មៅ​ស្រស់​ ​ទាំង​ដម្កល់​ទឹក​ឆាន់​ ​ទឹក​ប្រើ​ ​ថ្វាយព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដោយ​ប្រមោយ​។​
 [​៩៩​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​យាង​ទៅ​សម្ងំ​ ​ក្នុង​ទីស្ងាត់​ ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ទ័យ​បរិវិតក្កៈ​ ​កើតឡើង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កាលមុន​ ​តថាគត​បាន​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ ​ដោយ​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឧបាសក​ ​ឧបាសិកា​ ​ស្តេច​ ​អមាត្យ​ធំ​របស់​ស្តេច​ ​តិរ្ថិយ​ ​និង​ពួក​សាវ័ក​របស់​តិរ្ថិយ​ ​តថាគត​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មិន​សប្បាយ​ឡើយ​។​ ​ឥឡូវនេះ​ ​តថាគត​ ​មិនបាន​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយ​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឧបាសក​ ​ឧបាសិកា​ ​ស្តេច​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២១១ | បន្ទាប់
ID: 636865092043501526
ទៅកាន់ទំព័រ៖