ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​ផ្ទះ​ដែល​ប្រក់​ល្អ​ហើយ​ ​ដំណក់ទឹក​ភ្លៀង​ ​រមែង​មិន​លេច​រហូត​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ចិត្ត​ដែល​បុគ្គល​បាន​អប់រំ​ទុក​ល្អ​ហើយ​ ​រាគៈ​រមែង​មិន​ចាក់ដោត​បាន​ ​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​
 បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​បាប​ ​តែង​សោក​ស្តាយ​ក្នុង​លោក​ទាំងពីរ​ ​គឺ​សោក​ស្តាយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​១​ ​ក្នុង​លោកខាងមុខ​ ​១​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​សោក​ស្តាយ​ ​ក្តៅក្រហាយ​ ​ព្រោះ​ឃើញ​អំពើ​សៅហ្មង​របស់​ខ្លួន​។​ ​បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​បុណ្យ​ទុក​ ​រមែង​រីករាយ​ក្នុង​លោក​ទាំងពីរ​ ​គឺ​រីករាយ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​១​ ​រីករាយ​ក្នុង​លោកខាងមុខ​ ​១​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​រីករាយ​ ​ស្រស់ស្រាយ​ ​ព្រោះ​ឃើញ​អំពើ​បរិសុទ្ធ​របស់​ខ្លួន​។​ ​
 បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​អំពើបាប​ ​តែង​ក្តៅក្រហាយ​ ​ក្នុង​លោក​ទាំងពីរ​ ​គឺ​ក្តៅក្រហាយ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​១​ ​ក្តៅក្រហាយ​ក្នុង​លោកខាងមុខ​ ​១​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ក្តៅក្រហាយ​ដោយ​គិតឃើញ​ថា​ ​បាប​ ​អញ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​លុះ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅកាន់​ទុគ្គតិ​ ​ក៏​រឹងរឹតតែ​ក្តៅក្រហាយ​ដ៏​ក្រៃលែង​។​ ​បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​បុណ្យ​ទុក​ ​រមែង​ត្រេកអរ​ក្នុង​លោក​ទាំងពីរ​ ​គឺ​ត្រេកអរ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​១​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​លោកខាងមុខ​ ​១​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ត្រេកអរ​ដោយ​គិតឃើញ​ថា​ ​បុណ្យ​ ​អញ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​លុះ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅកាន់​សុគតិ​ ​ក៏​រឹងរឹតតែ​ត្រេកអរ​ដ៏​ក្រៃលែង​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៤ | បន្ទាប់
ID: 636864794237347988
ទៅកាន់ទំព័រ៖