ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​លោក​ចូរ​សួរ​សេចក្តី​មិន​មាន​អាពាធ​ ​មិន​មានទុក្ខ​ ​ការ​ក្រោក​ឡើង​ដោយ​រហ័សរហួន​ ​កំឡាំង​កាយ​ ​និង​ការ​នៅជា​សុខសប្បាយ​ផង​។​ ​សោ​ណ​ភិក្ខុ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ទទួល​ថា​ ​ព្រះករុណា​ ​លោកម្ចាស់​ ​ហើយ​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​នឹង​ភាសិត​របស់​មហា​ក​ច្ចា​នៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ហើយ​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​មហា​ក​ច្ចា​នៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ ​ទុកដាក់​សេនាសនៈ​ ​កាន់​យក​បាត្រ​ ​ចីវរ​ហើយ​ ​ចេញទៅ​កាន់​ចារិក​ ​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​ ​កាល​ត្រាច់​ទៅកាន់​ចារិក​តាមលំដាប់​ ​សំដៅ​ទៅ​ឯ​ក្រុង​សាវត្ថី​ ​នាវ​ត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​សោ​ណ​ភិក្ខុ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះ​មហា​ក​ច្ចា​នៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ជា​ឧបជ្ឈាយ៍​នៃ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​បាទា​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ដោយ​ត្បូង​ ​សួរ​សេចក្តី​មិន​មាន​អាពាធ​ ​មិន​មានទុក្ខ​ ​ការ​ក្រោក​ឡើង​រហ័សរហួន​ ​កំឡាំង​កាយ​ ​និង​ការ​នៅជា​សុខសប្បាយ​ផង​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​គួរ​អត់ធន់​បាន​ដែរ​ឬ​ ​គួរឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​បាន​ដែរ​ឬ​ ​អ្នក​មក​តាមផ្លូវ​ ​កាន់​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​ ​មិន​លំបាក​ទេ​ឬ​ ​ទាំង​មិន​លំបាក​ដោយ​ចង្ហាន់​ទេ​ឬ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636865102812857498
ទៅកាន់ទំព័រ៖