ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​ខ្លួន​ក្តី​ ​លោក​ក្តី​ ​មាន​សុខ​ ​និង​ទុក្ខ​ ​ធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ពាក្យ​នេះ​ពិត​ ​ពាក្យ​ដទៃ​ ​ជា​ពាក្យ​សោះសូន្យ​ទទេ​។​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​មួយ​ពួក​ទៀត​ ​មាន​វាទៈ​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​ទិដ្ឋិ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្លួន​ក្តី​ ​លោក​ក្តី​ ​មាន​សុខ​ ​និង​ទុក្ខ​ ​អ្នកដទៃ​ធ្វើ​ ​ពាក្យ​នេះ​ពិត​ ​ពាក្យ​ដទៃ​ ​ជា​ពាក្យ​សោះសូន្យ​ទទេ​។​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​មួយ​ពួក​ ​មាន​វាទៈ​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​ទិដ្ឋិ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្លួន​ក្តី​ ​លោក​ក្តី​ ​មាន​សុខ​ ​និង​ទុក្ខ​ ​ធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​អ្នកដទៃ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ពាក្យ​នេះ​ពិត​ ​ពាក្យ​ដទៃ​ ​ជា​ពាក្យ​សោះសូន្យ​ទទេ​។​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​មួយ​ពួក​ ​មាន​វាទៈ​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​ទិដ្ឋិ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្លួន​ក្តី​ ​លោក​ក្តី​ ​មាន​សុខ​ ​និង​ទុក្ខ​ ​ធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង​ក៏​មាន​ ​អ្នកដទៃ​ធ្វើ​ក៏​មាន​ ​អាស្រ័យ​បច្ច័យ​កើតឡើង​ ​ពាក្យ​នេះ​ពិត​ ​ពាក្យ​ដទៃ​ ​ជា​ពាក្យ​សោះសូន្យ​ទទេ​។​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រកួត​ប្រកាន់​ ​ជម្លោះ​ ​ទាស់ទែង​ ​ចាក់ដោត​គ្នានឹងគ្នា​ ​ដោយ​លំពែង​ ​គឺ​មាត់​ថា​ ​យ៉ាងនេះ​ធម៌​ ​យ៉ាងនេះ​មិនមែន​ធម៌​ ​យ៉ាងនេះ​មិនមែន​ធម៌​ ​យ៉ាងនេះ​ធម៌​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​អន្យតិរ្ថិយ​ ​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​មនុស្ស​ខ្វាក់​ ​មើល​មិនឃើញ​ ​មិន​ស្គាល់​ប្រយោជន៍​ ​មិន​ស្គាល់​សភាវៈ​មិនមែន​ប្រយោជន៍​ ​មិន​ស្គាល់​ធម៌​ ​មិន​ស្គាល់​អធម៌​ ​កាល​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​មិន​ស្គាល់​ប្រយោជន៍​ ​មិន​ស្គាល់​សភាវៈ​មិនមែន​ប្រយោជន៍​ ​មិន​ស្គាល់​ធម៌​ ​មិន​ស្គាល់​អធម៌​ហើយ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រកួត​ប្រកាន់​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៩ | បន្ទាប់
ID: 636865120009231074
ទៅកាន់ទំព័រ៖