ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​[​១៦៥​]​ ​គ្រានោះ​ ​ស្ទឹង​ដែល​កង់រទេះ​បរ​ឆ្លងកាត់​ ​មាន​ទឹក​តិច​ ​ល្អក់​វឹកវរ​ហូរ​មក​នោះ​ ​កាលដែល​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចូល​ទៅដល់​ ​ទឹកស្ទឹង​ក៏​ខ្វែ​ប្រែត្រឡប់​ជា​ថ្លា​ស្អាត​ ​មិន​ល្អក់​វឹកវរ​ហូរ​មក​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ថា​ ​យីអើ​ ​អស្ចារ្យ​ណាស់​ ​យីអើ​ ​ចំឡែក​ណាស់​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន​ ​មាន​អានុភាព​ច្រើន​។​ ​អម្បាញ់មិញ​ ​ស្ទឹង​ដែល​កង់រទេះ​បរ​ឆ្លងកាត់​ ​មាន​ទឹក​តិច​ ​ល្អក់​វឹកវរ​ហូរ​មកនេះ​ ​លុះដល់​អាត្មាអញ​ ​ចូល​មកដល់​ ​ទឹកស្ទឹង​ក៏​ខ្វែ​ប្រែត្រឡប់​ជា​ថ្លា​ស្អាត​ ​មិន​ល្អក់​វឹកវរ​ហូរ​មកវិញ​។​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ ​យក​បាត្រ​ទៅ​ដងទឹក​ ​ហើយ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​អស្ចារ្យ​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចំឡែក​ណាស់​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន​ ​មាន​អានុភាព​ច្រើន​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ស្ទឹង​នោះ​ ​កង់រទេះ​បរ​ឆ្លងកាត់​ ​មាន​ទឹក​តិច​ ​ល្អក់​វឹកវរ​ហូរ​មក​ ​កាលបើ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ចូល​ទៅដល់​ ​ស្ទឹង​ក៏​ខ្វែ​ប្រែត្រឡប់​ជា​ថ្លា​ស្អាត​ ​មិន​ល្អក់​វឹកវរ​ទៅវិញ​។​ ​សូម​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​សោយ​ទឹក​ ​សូម​ព្រះ​សុគត​ ​សោយ​ទឹក​ចុះ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សោយ​ទឹក​នោះ​ឯង​។​
 [​១៦៦​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​យាង​សំដៅ​ទៅ​ឯ​កុកុ​ដាន​ទី​ ​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុសង្ឃ​ច្រើន​រូប​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​យាងចុះ​កាន់​កុកុ​ដាន​ទី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣០ | បន្ទាប់
ID: 636865129206227112
ទៅកាន់ទំព័រ៖