ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​អ្នកណា​ ​គប្បី​ពោល​គាថា​មួយ​រយ​ ​ជា​គាថា​ប្រកបដោយ​បទ​ឥតប្រយោជន៍​ ​គាថា​ដែល​អ្នកនោះ​ពោល​ហើយ​នោះ​ ​ពុំប្រសើរ​ឡើយ​ ​អ្នកណា​ស្តាប់​បទ​នៃ​ធម៌​ហើយ​ ​រមែង​ស្ងប់​រម្ងាប់​បាន​ ​បទ​នៃ​ធម៌​នោះ​ ​សូម្បីតែ​មួយ​បទ​ ​ក៏​ឈ្មោះថា​ ​ប្រសើរ​ជាង​។​ ​
 អ្នកណា​ ​គប្បី​ឈ្នះ​ពួក​មនុស្ស​ក្នុង​សង្គ្រាម​អស់​មួយ​ពាន់​ៗ​ដង​ ​គឺ​មួយ​លាន​ ​ចំណែក​អ្នកណា​ ​ឈ្នះ​ខ្លួនឯង​ម្នាក់ឯង​បាន​ ​អ្នកនោះ​ឈ្មោះថា​ ​ជា​មនុស្ស​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​ជាង​អ្នក​ដែល​ឈ្នះ​ក្នុង​សង្គ្រាម​នោះ​។​ ​
 ខ្លួនឯង​ដែល​ឈ្នះហើយ​ ​ប្រសើរ​ជាង​ ​ចំណែក​ពួក​សត្វ​ក្រៅពី​នេះ​ ​ដែលគេ​ឈ្នះហើយ​ ​មិន​ប្រសើរ​ឡើយ​ ​កាលបើ​បុរស​មានខ្លួន​ទូន្មាន​ហើយ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​សង្រួម​ជានិច្ច​ ​ទេវតា​ ​គន្ធព្វ​ ​មារ​ ​ព្រមទាំង​ព្រហ្ម​ ​មិន​គប្បី​ធ្វើ​នូវ​ជំនះ​ ​របស់​សត្វ​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​ ​ឲ្យ​ត្រឡប់​ចាញ់​វិញ​បាន​ឡើយ​។​ ​
 អ្នកណា​ ​បូជា​ ​(​លោកិយមហាជន​)​ ​ដោយ​ទ្រព្យ​មួយ​ពាន់​រាល់​ខែ​ ​ៗ​ ​អស់​ ​១រយ​ឆ្នាំ​គត់​ ​ចំណែក​អ្នកណា​ ​គប្បី​បូជា​ចំពោះ​បុគ្គល​ដែល​មានខ្លួន​អប់រំ​ហើយ​តែ​ ​១នាក់​ ​សូម្បីតែ​មួយរំពេច​ ​ការ​បូជា​នោះ​ឯង​ ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​បូជា​របស់​អ្នក​ដែល​បូជា​អស់​ ​១រយ​ឆ្នាំ​នោះ​ ​ការ​បូជា​អស់​ ​១០០ឆ្នាំ​ ​មិន​ប្រសើរ​ឡើយ​។​
 ជន​ណា​ ​បម្រើភ្លើង​ក្នុង​ព្រៃ​អស់​ ​១០០ឆ្នាំ​ ​ចំណែក​អ្នកណា​បូជា​លោក​ ​ដែល​មានខ្លួន​អប់រំ​ហើយ​ ​តែ​ ​១នាក់​ ​សូម្បី​មួយរំពេច​ ​ការ​បូជា​នោះ​ឯង​ ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​បូជា​របស់​ជន​នោះ​ ​ការ​បូជា​អស់​ ​១០០ឆ្នាំ​ ​មិន​ប្រសើរ​ឡើយ​។
ថយ | ទំព័រទី ៤៤ | បន្ទាប់
ID: 636864804138084278
ទៅកាន់ទំព័រ៖