ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ភាពជា​អ្នក​ទ្រូ​ស្ត​សីល​ហួសហេតុ​(​១​)​ ​គ្រប​សង្កត់​ ​(​នូវ​អត្តភាព​)​ ​របស់​បុគ្គល​ណា​ ​ដូច​វល្លិ៍​ ​ដែល​រួបរឹត​ដើមឈើ​ ​បុគ្គល​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​ធ្វើខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​វិនាស​ ​ដូចជា​ចោរ​ ​អ្នក​ប្រាថ្នា​ធ្វើ​បុគ្គល​នោះ​ឲ្យ​វិនាស​ដូច្នោះ​។​
 កម្ម​ទាំងឡាយ​ណា​ ​មិនល្អ​ផង​ ​មិនជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ខ្លួន​ផង​ ​កម្ម​ទាំងនោះ​ ​ដែល​ជនពាល​ធ្វើ​បាន​ដោយ​ងាយ​ ​កម្ម​ណា​ជា​ប្រយោជន៍​ផង​ ​ល្អ​ផង​ ​កម្ម​នោះ​ឯង​ ​ដែល​ជនពាល​ធ្វើបានដោយលំបាក​។​ ​
 បុគ្គល​ណា​អ័​ប្ប​ប្រាជ្ញា​ ​អាស្រ័យ​ទិដ្ឋិ​ដ៏​លាមក​ ​ហាមឃាត់​សាសនា​របស់​ព្រះអរហន្ត​ទាំងឡាយ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​រស់នៅ​ដោយ​ធម៌​ ​ការ​ហាមឃាត់​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ចេញ​ផល​ ​ដើម្បី​សម្លាប់​ខ្លួន​ ​ដូច​ផ្លែ​ឫស្សី​ដូច្នោះ​។​
 អ្នកធ្វើ​បាប​ខ្លួនឯង​ ​នឹង​សៅហ្មង​ខ្លួនឯង​ ​អ្នក​មិន​ធ្វើបាប​ខ្លួនឯង​ ​តែង​បរិសុទ្ធ​ស្អាត​ខ្លួនឯង​ ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​ ​និង​មិន​បរិសុទ្ធ​ ​មាន​ចំពោះខ្លួន​ ​អ្នកដទៃ​ ​នឹង​ធ្វើ​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ​ពុំ​បានទេ​។​
​(​១​)​ ​បើ​គ្រហស្ថ​ចាប់តាំង​អំពី​កើតមក​ ​ធ្វើ​តែ​អកុសលកម្មបថ​ទាំង១០​ ​បើ​បព្វជិត​គិត​អំពី​ថ្ងៃ​បាន​ឧបសម្បទា​មក​ ​ត្រូវ​គរុកាបត្តិ​ ​យ៉ាងនេះ​ឈ្មោះថា​ ​ភាពជា​អ្នក​ទ្រូ​ស្ត​សីល​ហួសហេតុ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636864809077006768
ទៅកាន់ទំព័រ៖