ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​តណ្ហា​ដែល​មាន​បណ្តាញ​ផ្សាយ​ទៅ​ ​ក្នុង​អារម្មណ៍​ផ្សេង​ ​ៗ​ ​មិន​មានដល់​ព្រះពុទ្ធអង្គ​ណា​ ​ដើម្បីនឹង​នាំទៅ​ក្នុង​ភព​ណាមួយ​ ​នាង​ទាំងឡាយ​ ​នឹង​ប្រលោម​ព្រះពុទ្ធអង្គ​នោះ​ ​ដែល​មាន​គោចរ​ ​រក​ទីបំផុត​គ្មាន​ ​មិន​មាន​កិលេស​ដូច​ស្មា​ម​ជើង​ ​ដោយ​កិលេស​ដូច​ស្នាមជើង​ ​ម្តេច​កើត​។​
 អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ជា​អ្នក​ខ្វល់ខ្វាយ​ក្នុង​ឈាន​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​នេក្ខម្មៈ​ ​ជា​ឋាន​ស្ងប់​រម្ងាប់​កិលេស​ ​សូម្បី​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​តែង​រាប់រក​ចំពោះ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ដែល​ជា​អ្នក​ត្រាស់​ដឹងខ្លួន​ឯង​ ​ទាំង​មានស្មារតី​។​
 ការ​ត្រឡប់​បាន​អត្តភាព​ជា​មនុស្ស​ ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​ការ​រស់​របស់​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​ការ​ស្តាប់ធម៌​របស់​សប្បុរស​ ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​ការ​កើតឡើង​នៃ​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​ ​បាន​ដោយ​កម្រ​។​
 ការ​មិន​ធ្វើបាប​ទាំងពួង​ ​ការ​ញ៉ាំង​កុសល​ឲ្យ​កើតឡើង​ ​ការ​ធ្វើ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​ផូរផង់​ ​នេះ​ជា​ពាក្យ​ប្រដៅ​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៦០ | បន្ទាប់
ID: 636864811364547608
ទៅកាន់ទំព័រ៖