ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ច្រែះ​កើតអំពី​ដែក​ ​លុះ​កើតអំពី​ដែក​នោះ​ហើយ​ ​តែង​ស៊ីដែក​នោះ​វិញ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​កម្ម​ទាំងឡាយ​របស់​ខ្លួន​ ​តែង​នាំ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង​បញ្ញា​ជា​គ្រឿង​ជំរះ​ចិត្ត​ ​ឲ្យ​ទៅកាន់​ទុគ្គតិ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​
 មន្ត​ទាំងឡាយ​ ​មានការ​មិន​ស្វាធ្យាយ​ ​ជា​មន្ទិល​ ​ផ្ទះ​ទាំងឡាយ​ ​មានការ​មិន​ថែទាំ​ ​ជា​មន្ទិល​ ​សេចក្តី​ខ្ជិល​ ​ជា​មន្ទិល​របស់​ពណ៌​សម្បុរ​ ​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​ជា​មន្ទិល​របស់​បុគ្គល​អ្នករក្សា​។​
 ការប្រព្រឹត្តិ​អាក្រក់​(​១​)​ ​ជា​មន្ទិល​របស់​ស្ត្រី​ ​សេចក្តី​កំណាញ់​ ​ជា​មន្ទិល​របស់​អ្នកឲ្យ​ ​ធម៌​អាក្រក់​ទាំងឡាយ​ ​ជា​មន្ទិល​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​និង​លោកខាងមុខ​ ​ធម្មជាត​ ​ជា​មន្ទិល​ដ៏​លើសលុប​ ​ជាង​មន្ទិល​ទាំងនោះ​ ​គឺ​អវិជ្ជា​ ​ជា​មន្ទិល​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លះ​មន្ទិល​ទាំងនេះ​ចេញ​ ​ចូរ​កុំ​ជា​អ្នកមាន​មន្ទិល​ឡើយ​។​
 បុគ្គល​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​ក្លៀវក្លា​ដូច​សត្វ​ក្អែក​ ​កំចាត់​បង់​គុណ​របស់​អ្នកដទៃ​ ​ជា​អ្នកឈ្លានពាន​ ​(​យកមុខ​)​ ​ជា​អ្នក​ឃ្នើសឃ្នង​ ​ជា​មនុស្ស​សៅហ្មង​ ​រស់នៅ​ដោយ​ងាយ​។​ ​ចំណែក​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​ស្វែងរក​អំពើ​ស្អាត​ជានិច្ច​ ​មិន​ឡេះឡោះ​ ​មិន​ឃ្នើសឃ្នង​ ​រស់នៅ​ដោយ​កម្ម​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​អ្នក​ឃើញត្រូវ​ ​រស់នៅ​ដោយ​លំបាក​។​
​(​១​)​ ​សំដៅយក​ការប្រព្រឹត្តិ​កន្លង​ចិត្ត​ប្តី​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៧២ | បន្ទាប់
ID: 636864817834217652
ទៅកាន់ទំព័រ៖