ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​ទោស​របស់​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​ឃើញ​បាន​ដោយ​ងាយ​ ​ចំណែក​ទោស​របស់​ខ្លួន​ ​ឃើញ​បាន​ដោយ​លំបាក​ ​ព្រោះថា​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រោយ​ទោស​ទាំងឡាយ​ ​ចំពោះ​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​ដូច​បុគ្គល​រោយ​អង្កាម​ដូច្នោះ​ ​តែថា​ ​រមែង​បិទបាំង​ទោស​របស់​ខ្លួន​ទុក​ ​ដូច​ព្រានបក្សី​ ​បិទបាំង​អត្តភាព​ ​ដោយ​វត្ថុ​សម្រាប់​បិទបាំង​ ​(​មាន​មែកឈើ​ជាដើម​)​ ​ដូច្នោះ​។​
 កាល​បុគ្គល​គយឃ្លាំ​មើល​ទោស​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​មានការ​សំគាល់ហេតុ​ក្នុង​ការ​ពោលទោស​ ​(​អ្នកដទៃ​)​ ​ជានិច្ច​ជាប្រក្រតី​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​តែង​ចំរើន​ ​បុគ្គល​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​ឋិតនៅ​ឆ្ងាយ​អំពី​ធម៌​ជា​គ្រឿង​អស់​អាសវៈ​។​
 ស្នាមជើង​ ​ក្នុង​អាកាស​ ​មិន​មាន​ ​សមណៈ​ខាងក្រៅ​ ​មិន​មាន​ ​ពួក​សត្វ​ត្រេកអរ​ហើយ​ ​ក្នុង​ធម៌​ជា​គ្រឿង​យឺតយូរ​ ​ព្រះ​តថាគត​ទាំងឡាយ​ ​មិន​មានធម៌​ជា​គ្រឿង​យឺតយូរ​ឡើយ​។​ ​
 ស្នាមជើង​ ​ក្នុង​អាកាស​ ​មិន​មាន​ ​សមណៈ​ខាងក្រៅ​ ​មិន​មាន​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ជា​របស់​ទៀង​ ​មិន​មាន​ ​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​ ​មិន​មាន​កិលេស​ជា​គ្រឿង​ញាប់ញ័រ​ទេ​។​ ​

​ចប់​ ​មល​វគ្គ​ ​ទី១៨​។

ថយ | ទំព័រទី ៧៤ | បន្ទាប់
ID: 636864818890428064
ទៅកាន់ទំព័រ៖