ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​ប្រាជ្ញា​ ​រមែង​កើតអំពី​ការ​ប្រកប​ ​សេចក្តី​វិនាស​ប្រាជ្ញា​ ​រមែង​កើតអំពី​ការ​មិន​ប្រកប​ ​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​ដឹងការ​ប្រកប​ ​និង​ការ​មិន​ប្រកប​ ​ទាំងពីរ​នេះ​ថា​ ​ជា​គន្លង​នៃ​សេចក្តី​ចំរើន​ ​និង​សេចក្តី​វិនាស​ហើយ​ ​ប្រាជ្ញា​ចំរើន​ឡើង​ដោយ​ប្រការ​ណា​ ​គួរ​ដំ​កល់​ខ្លួន​ទុក​ ​ដោយ​ប្រការ​នោះ​។​
 អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​កាត់​កិលេស​ដូចជា​ព្រៃ​ចេញ​ ​ចូរ​កុំ​កាត់​ដើមឈើ​ ​(​ព្រោះ​)​ ​ភ័យ​កើតអំពី​កិលេស​ដូចជា​ព្រៃ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​កាត់​កិលេស​ដូចជា​ព្រៃ​ផង​ ​កិលេស​ដូចជា​ដើមឈើ​ដុះ​ក្នុង​ព្រៃ​ផង​ ​ហើយ​ចូរ​ជា​អ្នក​កុំ​មាន​កិលេស​ ​ដូចជា​ព្រៃ​ឡើយ​ ​ព្រោះថា​ ​កិលេស​ដូចដើម​ឈើ​ ​ដុះ​ក្នុង​ព្រៃ​របស់​នរជន​ ​សូម្បី​មាន​ប្រមាណ​តិច​ក៏ដោយ​ ​បើ​កាត់​មិន​ដាច់​ក្នុង​ពួក​នារី​ដរាបណា​ ​នរជន​នោះ​ឯង​ ​តែង​មានចិត្ត​ជាប់​ចំពោះ​ក្នុង​ពួក​នារី​ ​ដូច​កូនគោ​នៅ​កំពុង​បៅដោះ​ ​ដែល​មានចិត្ត​ជាប់​នៅនឹង​មេ​ ​ដរាប​នោះ​។​
 អ្នក​ចូរ​ដក​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ខ្លួន​ចេញ​ ​ដូច​បុគ្គល​ដកផ្កា​កុមុទ​ ​ដែល​កើត​ក្នុង​សរទកាល​ដោយដៃ​ ​អ្នក​ចូរ​បណ្តុះ​នូវ​ផ្លូវ​សន្តិភាព​តែ​ម្យ៉ាង​ ​ព្រះនិព្វាន​ ​ព្រះ​សុគត​សំដែង​ទុក​ហើយ​។​
 អញ​នឹង​នៅក្នុង​ទីនេះ​ ​អស់​វស្សានរដូវ​ ​អញ​នឹង​នៅក្នុង​ទីនេះ​ក្នុង​ហេមន្តរដូវ​ ​និង​គិម្ហរដូវ​ ​ជនពាល​ ​រមែង​គិតខុស​ដូច្នេះ​ ​តែង​មិនដឹង​ច្បាស់​សេចក្តី​អន្តរាយ​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨០ | បន្ទាប់
ID: 636864821154297550
ទៅកាន់ទំព័រ៖