ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​របស់​ណា​ ​ដែល​ខ្លួន​គួរ​ធ្វើ​ ​របស់​នោះ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ណា​ ​លះបង់​ចោល​ហើយ​ ​តែ​របស់​ដែល​មិន​គួរ​ធ្វើ​ ​ត្រឡប់ជា​ធ្វើវិញ​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ចំរើន​ឡើង​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​មាន​មានះ​ដូចជា​ដើម​បបុស​លើកឡើង​ហើយ​។​
 លុះតែ​សតិ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​កាយ​ជានិច្ច​ ​ដែល​ពួក​ភិក្ខុ​ណា​ ​បាន​ប្រារព្ធ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​រមែង​ជា​អ្នកធ្វើការ​ដែល​គួរ​ធ្វើ​រឿយ​ ​ៗ​ ​មិន​ធ្វើការ​ដែល​មិន​គួរ​ធ្វើ​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​របស់​ពួក​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដែល​ជា​អ្នកមាន​សតិ​ ​មានសម្បជញ្ញៈ​ ​រមែង​ដល់​នូវ​ការ​អស់​ទៅ​។​
 បុគ្គល​សម្លាប់​តណ្ហា​ដូច​មាតា​ផង​ ​សម្លាប់​អស្មិមានះ​ដូច​បិតា​ផង​ ​សម្លាប់​សស្ស​ត​ទិដ្ឋិ​ ​និង​ឧច្ឆេទ​ទិដ្ឋិ​ ​ដូច​ស្តេច​ជា​ក្ស័ត្រ​ពីរ​ព្រះអង្គ​ផង​ ​សម្លាប់​អាយតនៈ​ដូចជា​ដែន​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​មួយអន្លើ​ ​ដោយ​បុរស​អ្នកដើរតាម​ ​គឺ​ស្មៀន​ផង​ ​រមែង​បាន​ទៅជា​ខីណាសវ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​អ្នក​មិន​មានទុក្ខ​។​
 បុគ្គល​សម្លាប់​តណ្ហា​ដូច​មាតា​ផង​ ​សម្លាប់​អស្មិមានះ​ដូច​បិតា​ផង​ ​សម្លាប់​សស្ស​ត​ទិដ្ឋិ​ ​និង​ឧច្ឆេទ​ទិដ្ឋិ​ ​ដូចជា​ស្តេច​ ​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងពីរ​ផង​ ​សម្លាប់​វិចិកិច្ឆា​ ​ដូចជា​ខ្លាធំ​ជា​គំរប់​ ​៥​ ​ផង​ ​(​ដែល​នៅ​ស្កាត់ផ្លូវ​)​ ​បាន​ហើយ​ ​រមែង​បាន​ទៅជា​ខីណាសវ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​អ្នក​មិន​មានទុក្ខ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨២ | បន្ទាប់
ID: 636865036445591508
ទៅកាន់ទំព័រ៖