ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​បាន​ជ្រាប​ច្បាស់​សេចក្តី​នុ៎ះហើយ​ ​ទើប​ទ្រង់​បន្លឺ​ឧទាន​នេះ​ ​ក្នុង​វេលា​នោះ​ថា​ ​
​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ស្រឡាញ់​ភិក្ខុ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​បិណ្ឌបាត​ ​អ្នក​ចិញ្ចឹម​តែខ្លួន​ ​មិន​ចិញ្ចឹម​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ជា​អ្នក​នឹងធឹង​ ​ប្រសិនបើ​ ​(​ភិក្ខុ​នោះ​)​ ​មិន​អាស្រ័យ​នូវ​ការ​សរសើរ​ ​គឺ​កិត្តិស័ព្ទ​ទេ​ ​(​ ​សេចក្តី​សរសើរ​ ​រមែង​មាន​ ​ក្នុង​ទី​ចំពោះមុខ​ ​ឬ​កំបាំងមុខ​មិនខាន​ ​)​។​ ​

សូត្រ​ ​ទី៨​។​
 ​[​៨៣​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ ​កាល​ត្រឡប់​មក​អំពី​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​វេលា​ខាងក្រោយ​ភត្ត​ ​អង្គុយ​ប្រជុំ​គ្នា​ក្នុង​រោង​សម្រាប់​អង្គុយ​ ​អន្តរាកថា​នេះ​ ​កើតឡើង​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នកណា​ហ្ន៎​ ​ដឹង​នូវ​សិល្បៈ​ ​អ្នកណា​ជា​អ្នក​សិក្សា​សិល្បៈ​អ្វី​ ​បណ្តា​សិល្បៈ​ទាំងឡាយ​ ​សិល្បៈ​ណា​ ​ប្រសើរ​ជាង​។​ ​បណ្តា​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ភិក្ខុ​ពួក​ខ្លះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បណ្តា​សិល្បៈ​ទាំងឡាយ​ ​សិល្បៈ​ក្នុង​ដំរី​ប្រសើរ​ជាង​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ខ្លះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បណ្តា​សិល្បៈ​ទាំងឡាយ​ ​សិល្បៈ​ក្នុង​សេះ​ប្រសើរ​ជាង​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ខ្លះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បណ្តា​សិល្បៈ​ទាំងឡាយ​ ​សិល្បៈ​ក្នុង​រថ​ប្រសើរ​ជាង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636865078656615840
ទៅកាន់ទំព័រ៖