ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

​បុគ្គល​គួរ​ចំរើន​មេត្តាចិត្ត​ ​មិន​មាន​ប្រមាណ​ ​ជា​ធម៌​មិន​ចង្អៀត​ ​មិន​មាន​ពៀរ​ ​មិន​មាន​សត្រូវ​ ​ទៅ​ក្នុង​លោក​ទាំងអស់​ ​គឺ​ក្នុង​ទី​ខាងលើ​ផង​ ​ខាងក្រោម​ផង​ ​ខាង​ទទឹង​ ​គឺ​ត្រង់​កណ្តាល​ផង​។​ ​(​បុគ្គល​អ្នក​ចំរើន​មេត្តាចិត្ត​នោះ​)​ ​ទោះ​ឈរ​ក្តី​ ​ដើរ​ក្តី​ ​អង្គុយ​ក្តី​ ​ដេក​ក្តី​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ងោក​ងក់​ទៅ​ប្រាស​ហើយ​ ​គឺជា​អ្នក​មិន​ដេកលក់​ ​អស់​កាល​ត្រឹមណា​ ​គួរ​ដំ​កល់​នូវ​សតិ​នោះ​ ​អស់​កាល​ត្រឹមនោះ​ ​បណ្ឌិត​ទាំងឡាយ​ ​ពោល​នូវ​កិរិយា​នុ៎ះ​ ​ថា​ជា​ព្រហ្មវិហារ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​។​ ​(​បុគ្គល​ដែល​មាន​មេត្តា​ព្រហ្មវិហារ​)​ ​មិន​ងប់​នឹង​ទិដ្ឋិ​ ​ជា​អ្នកមានសីល​ ​ប្រកបដោយ​ទស្សន​សម្បត្តិ​ ​គឺ​សោតាបត្តិ​មគ្គ​ ​(​តទៅទៀត​)​ ​បន្ទោបង់​នូវ​សេចក្តី​ជាប់ជំពាក់​ ​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​ហើយ​រមែង​មិន​មកកាន់​គព្ភ​សេយ្យា​ទៀត​ឡើយ​។​

​ចប់​ ​មេ​ត្ត​សូត្រ​។​
​ចប់​ ​ខុទ្ទកបាឋ​។​

ថយ | ទំព័រទី ២០ | បន្ទាប់
ID: 636864791808999095
ទៅកាន់ទំព័រ៖