ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 [​៥​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ទេវតា​ ​១​ ​អង្គ​ ​កាល​រាត្រី​បឋមយាម​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​មាន​រស្មី​ដ៏​ល្អ​ ​ញ៉ាំង​វត្ត​ជេតពន​ទាំងមូល​ឲ្យ​ភ្លឺស្វាង​ ​ហើយ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ទេវតា​នោះ​ ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោយ​គាថា​។​
 [​៦​]​ ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ជាច្រើន​ ​ប្រាថ្នា​រក​សួស្តី​ ​បាន​គិតរក​មង្គល​ទាំងឡាយ​ ​សូម​ព្រះអង្គ​សំដែង​ប្រាប់​នូវ​មង្គល​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​(​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​)​ ​ការ​មិន​សេពគប់​ពាល​ជន​ទាំងឡាយ​ ​១​ ​ការសេពគប់​បណ្ឌិត​ជន​ទាំងឡាយ​ ​១​ ​ការ​បូជា​ចំពោះ​បុគ្គល​ដែល​គួរ​បូជា​ទាំងឡាយ​ ​១​ ​នេះ​ជាម​ង្គល​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​
 ការ​នៅក្នុង​ប្រទេស​ដ៏​សមគួរ​ ​១​ ​ភាវៈ​នៃ​បុគ្គល​បាន​ធ្វើបុណ្យ​ទុក​ហើយ​ក្នុង​កាលមុន​ ​១​ ​ការ​ដំ​កល់​ខ្លួន​ប្រពៃ​ ​១​ ​នេះ​ជាម​ង្គល​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​
 ភាវៈ​នៃ​បុគ្គល​បាន​ស្តាប់​ ​បាន​រៀន​ច្រើន​ ​១​ ​សិល្បៈ​ ​គឺ​សេចក្តី​ឆ្លៀវឆ្លាស​ ​ក្នុង​ហត្ថកម្ម​របស់​អ្នកបួស​ ​និង​គ្រហស្ថ​ ​១​ ​វិន័យ​ដែល​បុគ្គល​សិក្សា​ប្រពៃ​ ​១​ ​វាចា​ដែល​បុគ្គល​ពោល​ល្អ​ ​១​ ​នេះ​ជាម​ង្គល​ដ៏​ឧត្តម​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤ | បន្ទាប់
ID: 636864786756720121
ទៅកាន់ទំព័រ៖