ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥២

 ​មច្ចុ​ ​គឺ​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​តែង​នាំ​យក​នរជន​ ​អ្នក​ស្រវឹង​ជ្រប់​ ​ក្នុង​កូន​ ​និង​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ ​មានចិត្ត​ជាប់ជំពាក់​ក្នុង​អា​រម្ម​ណ៍​ផ្សេង​ៗ​នោះ​ ​ដូច​ជំនន់​ទឹកធំ​ ​នាំ​យក​អ្នកស្រុក​កំពុង​ដេកលក់​។​
 កាល​បុគ្គល​ ​ត្រូវ​មច្ចុ​គ្រប​សង្កត់​ហើយ​ ​កូន​ទាំងឡាយ​ ​មិន​មាន​ ​ដើម្បី​ជាទី​ពឹង​ ​បិតា​ ​ក៏​មិន​មាន​ ​ទាំង​ផៅពង្ស​ ​ក៏​មិន​មាន​ ​ដើម្បី​ជាទី​ពឹង​ឡើយ​ ​សេចក្តី​ទីពឹង​ក្នុង​ញាតិ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​មិន​មាន​ ​បណ្ឌិត​ដឹង​អំណាច​ប្រយោជន៍​នេះ​ហើយ​ ​គួរ​ជា​អ្នក​សង្រួម​ក្នុង​សីល​ ​គួរ​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ជម្រះ​ផ្លូវ​ ​ជាទី​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ឲ្យបាន​។​ ​

​ចប់​ ​មគ្គ​ ​ទី២០​។​


​ធម្មបទគាថា​ ​បកិណ្ណក​វគ្គ​ ​ទី២១​ ​


 [​៣១​]​ ​បើ​ឃើញ​សេចក្តី​សុខ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​ ​ព្រោះ​លះបង់​សុខ​ល្មម​ប្រមាណ​ ​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​កាល​ឃើញ​សុខ​ធំ​ទូលាយ​ ​គប្បី​លះ​សុខ​ល្មម​ប្រមាណ​ចេញ​។​
 ជន​ប្រាថ្នា​សេចក្តី​សុខ​ដើម្បី​ខ្លួន​ ​ដោយ​បង្ក​ទុក្ខ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​ ​ជន​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​ច្របូកច្របល់​ហើយ​ ​ដោយ​ការ​ជាប់​ចំពាក់​ ​គឺ​ពៀរ​ ​រមែង​មិន​រួចចាក​ពៀរ​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨១ | បន្ទាប់
ID: 636865036041368387
ទៅកាន់ទំព័រ៖