ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៣

 [​៨៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទេវតា​មានការ​ច្យុតិ​ជា​ធម្មតា​ ​ចាក​ពួក​ទេវតា​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​បុព្វនិមិត្ត​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​តែង​កើតឡើង​ប្រាកដ​ ​ដល់​ទេវតា​នោះ​ ​(​ក្នុង​កាលនោះ​)​ ​គឺ​កម្រងផ្កា​ទាំងឡាយ​ ​ស្វិត​ស្រពោន​ ​១​ ​សំពត់​ទាំងឡាយ​សៅហ្មង​ ​១​ ​ញើស​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ហូរចេញ​អំពី​ក្លៀក​ ​១​ ​សម្បុរ​មិនល្អ​ ​តាំង​ឡើង​ក្នុង​កាយ​ ​១​ ​ទេវតា​មិន​ត្រេកអរ​ក្នុង​ទេ​វាស​នៈ​របស់​ខ្លួន​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ដឹង​នូវ​បុព្វនិមិត្ត​នោះ​ថា​ ​ទេវបុត្ត​នេះ​ ​មានការ​ច្យុតិ​ជា​ធម្មតា​ ​ហើយក៏​អនុមោទនា​ដោយ​វាចា​ ​៣​ ​បទ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​សូមអ្នក​ច្យុត​អំពី​ទេវលោក​នេះ​ ​ទៅកាន់​សុគតិ​ចុះ​ ​លុះ​អ្នក​ទៅកាន់​សុគតិ​ហើយ​ ​សូមឲ្យ​មានលាភ​ ​ដែល​បាន​ដោយ​ងាយ​ចុះ​ ​លុះ​មានលាភ​ដែល​បាន​ដោយ​ងាយ​ហើយ​ ​សូម​តាំងនៅ​ដោយ​ប្រពៃ​ចុះ​។​ ​
​ [​៨៤​]​ ​កាល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​ ​១​ ​រូប​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​អ្វី​ហៅថា​ ​ដំណើរ​ទៅកាន់​សុគតិ​របស់​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្វី​ហៅថា​លាភ​ ​ដែល​បាន​ដោយ​ងាយ​របស់​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្វី​ហៅថា​ ​ការតាំងនៅ​ដោយ​ប្រពៃ​នៃ​ទេវតា​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភាព​នៃ​មនុស្ស​ ​(​នេះ​)​ ​ឯង​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ដំណើរ​ទៅកាន់​សុគតិ​ ​របស់​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​បាន​កើតជា​មនុស្ស​ហើយ​ ​បាន​ចំពោះ​នូវ​សទ្ធា​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ណា​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​សំដែង​ហើយ

ID: 636865442069021841

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧