ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៣

​វិតក្កៈ​ ​២​ ​យ៉ាង​ ​គឺ​ ​ខេម​វិតក្កៈ​ទី​ ​១​ ​ដែល​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​ ​ត​អំពី​នោះ​ ​វិវេក​វិតក្កៈ​ទី​ ​២​ ​ដែល​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ប្រកាស​ហើយ​ ​តែង​ផុសផុល​ឡើង​ ​ចំពោះ​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​ ​ដែល​បុគ្គល​ដទៃ​គ្រប​សង្កត់​មិនបាន​។​ ​តថាគត​ ​ហៅ​បុគ្គល​អ្នក​បន្ទោបង់​នូវ​ងងឹត​ ​ដល់​នូវ​ត្រើយ​ ​ស្វែងរក​នូវ​គុណ​ដ៏​ធំ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្ដី​ត្រាស់​ដឹង​ ​ស្ទាត់​ ​(​ក្នុង​ឈាន​)​ ​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​ឆ្លង​នូវ​ពិស​ ​គឺ​កិលេស​ ​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ព្រោះ​ការ​អស់​តណ្ហា​នោះ​ឯង​ ​ថា​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ទ្រទ្រង់នូវ​កាយ​ជាទីបំផុត​ ​កំចាត់​បង់​នូវ​មារ​ ​ដល់​នូវ​ត្រើយ​នៃជ​រា​។​ ​