ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៣

​នេះ​ជា​វិជ្ជា​ទី​ ​១​ ​ដែល​ភិក្ខុ​នោះ​បាន​ហើយ​ ​អវិជ្ជា​ ​ខ្ចាត់​បាត់​ទៅ​ ​វិជ្ជា​ ​ក៏​កើតឡើង​ ​ងងឹត​ខ្ចាត់​បាត់​ទៅ​ ​ពន្លឺ​ក៏​កើតឡើង​ ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដែល​មិន​ធ្វេសប្រហែស​ ​ខំព្យាយាម​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​មូលស្លុង​ ​(​ឥតមាន​នឹកនា​ដល់​កាយ​ ​និង​ជីវិត​ឡើយ​)​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​មាន​ចក្ខុ​ទិព្វ​បរិសុទ្ធ​ ​កន្លង​បង់​ចក្ខុ​ជា​របស់​មនុស្ស​ ​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​កំពុង​ច្យុត​ ​កំពុង​កើត​ ​ទាបថោក​ ​និង​ឧត្តម​ ​មាន​សម្បុរ​ល្អ​ ​មាន​សម្បុរ​អាក្រក់​ ​មាន​គតិ​ល្អ​ ​មាន​គតិ​អាក្រក់​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​អន្ទោល​ទៅតាម​កម្ម​ថា​ ​អើ​ហ៎្ន​ ​សត្វ​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​ប្រកបដោយ​កាយទុច្ចរិត​ ​ប្រកបដោយ​វចីទុច្ចរិត​ ​ប្រកបដោយ​មនោ​ទុច្ចរិត​ ​ជា​អ្នក​តិះដៀល​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​ប្រកាន់​មាំ​នូវ​កម្ម​ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​លុះ​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​បាន​ទៅ​កើត​ឯ​អបាយ​ ​ទុគ្គតិ​ ​វិនិបាត​ ​នរក​ ​អើ​ហ៎្ន​ ​ចំណែក​សត្វ​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​ប្រកបដោយ​កាយសុចរិត​ ​ប្រកបដោយ​វចីសុចរិត​ ​ប្រកបដោយ​មនោសុចរិត​ ​មិន​តិះដៀល​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​សម្មាទិដ្ឋិ​ ​ប្រកាន់​មាំ​នូវ​កម្ម​ជា​សម្មាទិដ្ឋិ​ ​លុះ​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​បាន​ទៅ​កើត​ឯ​សុគតិ​ ​សួគ៌​ ​ទេវលោក​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​ចក្ខុ​ទិព្វ​បរិសុទ្ធ​ ​កន្លង​បង់​ចក្ខុ​ជា​របស់​មនុស្ស​ធម្មតា​។​បេ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​អន្ទោល​ទៅតាម​កម្ម​ ​ដោយ​បការៈ​ដូច្នេះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣០ | បន្ទាប់
ID: 636865449052431269
ទៅកាន់ទំព័រ៖