ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៣

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទុកជា​ភិក្ខុ​កំពុង​ដេក​ ​កំពុង​ភ្ញាក់​ក៏ដោយ​ ​តែ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ហៅថា​ ​ជា​អ្នកមាន​ព្យាយាម​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ជា​អ្នក​ក្ដៅ​នឹង​បាប​ ​ជា​អ្នក​ប្រារព្ធ​ព្យាយាម​ជានិច្ចកាល​ ​មានចិត្ត​ស្លុង​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​។​ ​
​ភិក្ខុ​ណា​ ​កំពុង​ដើរ​ក្តី​ ​ឈរ​ក្តី​ ​អង្គុយ​ក្តី​ ​ដេក​ក្តី​ ​ត្រិះរិះ​នូវ​វិតក្កៈ​ដ៏​លាមក​ ​ដែល​អាស្រ័យ​នូវ​ផ្ទះ​ ​គឺ​តណ្ហា​ ​ភិក្ខុ​បែប​នោះ​ឯង​ហៅថា​ ​ដើរទៅ​រក​ផ្លូវខុស​ ​ជ្រប់​នៅក្នុង​ ​(​អារម្មណ៍​ ​មាន​រូប​ជាដើម​)​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​សេចក្តី​ប្រព្រឹត្តទៅ​នៃ​មោហៈ​ ​មិន​គួរ​បាន​នូវ​សម្ពោធិញ្ញាណ​ដ៏​ឧត្តម​ឡើយ​។​ ​ភិក្ខុ​ណា​ ​កំពុង​ដើរ​ក្តី​ ​ឈរ​ក្តី​ ​អង្គុយ​ក្តី​ ​ដេក​ក្តី​ ​បាន​ញុំាង​អកុសល​វិតក្កៈ​ឲ្យ​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​កិរិយា​រម្ងាប់​នូវ​វិតក្កៈ​ ​ភិក្ខុ​បែប​នោះ​ឯង​ ​គួរ​បាន​នូវ​សម្ពោធិញ្ញាណ​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​សូត្រ​ ​ទី១១​។​

 [​១១៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ជា​បុគ្គល​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​បាតិមោក្ខ​ ​សង្រួម​ដោយ​ការ​សង្រួម​ក្នុង​បាតិមោក្ខ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​អាចារៈ​ ​និង​គោ​ចរៈ​ ​ឃើញ​ភ័យ​ក្នុង​ទោស​ទាំងឡាយ​ ​សូម្បី​បន្តិចបន្ទួច​ ​សមាទាន​សិក្សា​ ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​ទាំងឡាយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥០ | បន្ទាប់
ID: 636865456225791562
ទៅកាន់ទំព័រ៖