ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៣

 ​[​២៥​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មក​ថា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហើយ​ ​ព្រះអរហន្ត​សំដែង​ហើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុរស​បុគ្គល​ដែល​កន្លង​ធម៌​ ​១​ ​ហើយ​ ​គ​ថា​គត​មិនដែល​ពោល​ថា​ ​បុរស​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​គប្បី​ធើ្វ​បាបកម្ម​បន្តិចបន្តួច​ ​ដូច្នេះ​ឡើយ​។​ ​ធម៌​ ​១​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ ​១​ ​នេះ​ ​គឺ​សម្បជានមុសាវាទ​ ​(​ការ​ពោល​ពាក្យ​កុហក​ទាំង​ដឹងខ្លួន​)​។​ ​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​សេចក្ដី​នុ៎ះហើយ​។​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​គាថា​ព័ន្ធ​នេះ​ក្នុង​សូត្រ​នោះ​ថា​
​ សត្វ​ដែល​កន្លង​ធម៌​ ​១​ ​គឺ​អ្នកពោល​ពាក្យ​កុហក​ ​មាន​បរលោក​កន្លង​បង់​ហើយ​ ​មិន​គប្បី​ធ្វើអំពើ​បាប​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​
​ ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មក​ហើយ​ថា​ ​សេចក្ដី​នេះឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​ទុក​ហើយ​។​ ​សូត្រ​ ​ទី៥​។​
​ [​២៦​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មក​ថា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហើយ​ ​ព្រះអរហន្ត​សំដែង​ហើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ពួក​សត្វ​ដឹង​ផល​នៃ​ការចែក​ទាន​ ​ដូចជា​តថាគត​ដឹង​ដូច្នោះ​ ​បើមិនទាន់​ឲ្យ​ទាន​ទេ​ ​ក៏​មិន​ហ៊ាន​បរិភោគ​ឡើយ​ ​មួយទៀត​ ​មន្ទិល​ ​គឺ​សេចក្ដី​កំណាញ់​របស់​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​មិន​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​បាន​ឡើយ​។​ ​ទោះបី​ពំនូក​បាយ​ជា​ដម្បូង​ ​ដុំ​បាយ​ជា​ដម្បូង​ឯណា​ ​របស់​សត្វ​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​មិនបាន​រំលែក​អំពី​ពំនូត​បាយ​នោះ​ ​ក៏​មិន​បរិភោគ​ឡើយ​ ​បើ​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​មាន​បដិគ្គាហក​បុគ្គល​។​ ​

ID: 636865275498474550

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧