ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៤

 ​ភិក្ខុ​មិន​គប្បី​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​កាល​ខុស​ ​ត្រូវតែ​ត្រាច់​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​ស្រុក​ ​ក្នុង​កាលគួរ​ ​គឺ​ពេលព្រឹក​ទល់​ថ្ងៃត្រង់​ ​ព្រោះថា​ ​កិលេស​ជា​គ្រឿង​ជាប់​ចំពាក់​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​ជាប់​នូវ​បុគ្គល​អ្នក​ត្រាច់​ទៅ​ ​ក្នុង​កាលមិនគួរ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​ ​មិនទៅ​ក្នុង​កាល​ខុស​ឡើយ​។​
 ធម៌​ទាំងឡាយ​ណា​ ​គឺ​រូប​ ​សំឡេង​ ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផ្សព្វ​ ​តែង​ញ៉ាំង​ពួក​សត្វ​ឲ្យ​ស្រវឹង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បន្ទោបង់​នូវ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​នុ៎ះហើយ​ ​គប្បី​ចូល​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​កាលគួរ​ ​លុះ​បាន​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​កាលគួរ​ហើយ​ ​ត្រូវ​ចៀសចេញ​ទៅ​តែម្នាក់ឯង​ ​អង្គុយ​សម្ងំ​ក្នុង​ទីស្ងាត់​ ​គិត​នូវ​ខន្ធ​សន្តាន​ខាងក្នុង​ ​គ្រប់គ្រង​ចិត្តបាន​ល្អ​ហើយ​ ​មិន​គប្បី​នាំ​ចិត្ត​ចេញទៅ​ខាងក្រៅ​ឡើយ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ចរចា​ជាមួយនឹង​សាវ័ក​ក្តី​ ​អន្យ​តិរិ្ថយ​ណាមួយ​ក្តី​ ​ភិក្ខុ​ក្តី​ ​គួរ​ពោល​ឡើង​នូវ​ធម៌​ដ៏​ឧត្តម​នោះ​ ​មិន​គួរ​ពោល​ពាក្យ​ញុះញង់​ផង​ ​មិន​គួរ​ពោល​ពាក្យ​តិះដៀល​អ្នកដទៃ​ផង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១២៥ | បន្ទាប់
ID: 636865541066244158
ទៅកាន់ទំព័រ៖