ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៤

​ប្រយោជន៍អ្វី​ដោយ​ភាពជា​សមណៈ​ដល់​ព្រះអង្គ​ ​ដែល​មាន​សម្បុរ​ដ៏​ឧត្តម​យ៉ាងនេះ​។​ ​ព្រះអង្គ​គួរ​ជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​ដូចជា​ឧសភ​ក្នុង​រថ​ ​ជា​ឥស្សរៈ​លើ​ផែនដី​ ​ប្រដាប់ដោយ​ទ្វីប​ ​៤​ ​មាន​សមុទ្រ​ទាំង​ ​៤​ ​ជាទីបំផុត​ ​មានជ័យ​ជំនះ​ ​ទាំង​ខាងក្នុង​ ​និង​ខាងក្រៅ​ ​ជា​ឥស្សរៈ​របស់​ជម្ពូទ្វីប​ ​ក្សត្រ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ស្តេច​បំរើ​ចុះចូល​ព្រះអង្គ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ ​ព្រះអង្គ​ជា​ស្តេច​ដែល​ពួក​ស្តេច​គោរព​បូជា​ ​ជាធំ​ជាង​ពួក​មនុស្ស​ ​សូម​សោយរាជ្យ​ទៅវិញ​។​
 [​៦៤​]​ ​(​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​)​ ​ម្នាល​សេ​លៈ​ ​តថាគត​ជា​ស្តេច​ធម្មរាជ​ ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​ ​ញ៉ាំង​ចក្រ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដោយ​ធម៌​ ​ជាច​ក្រ​ដែល​អ្នកណាមួយ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​មិនបាន​។​
 (​សេល​ព្រាហ្មណ៍​ ​និយាយ​ថា​)​ ​ព្រះអង្គ​ប្តេជ្ញា​ជា​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ ​ជា​ធម្មរាជ​ ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​តថាគត​ញ៉ាំង​ចក្រ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដោយ​ធម៌​ចុះ​ ​សាវ័ក​ណា​ ​ជា​សេនាបតី​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ព្រះ​សាស្តា​ដ៏​ចំរើន​ ​សាវ័ក​ណា​ ​ញ៉ាំង​ធម្មចក្រ​ជា​កេរ្តិ៍ដំណែល​របស់​ព្រះអង្គ​នេះ​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​បាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៦ | បន្ទាប់
ID: 636865559978055852
ទៅកាន់ទំព័រ៖