ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៤

 ​បុគ្គល​ណា​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ផង​ ​ឃើញ​ឋានសួគ៌​ ​និង​អបាយ​ផង​ ​ទាំង​ដល់​នូវ​ធម៌​ជាទី​ក្ស័យ​នៃជា​តិ​ ​តថាគត​ហៅ​បុគ្គល​នោះ​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​។​ ​
 នាម​ ​និង​គោត្រ​ណា​ ​ដែលគេ​បាន​កំណត់ទុក​ហើយ​ ​(​ថា​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក្សត្រិយ៍​)​ ​នេះ​គ្រាន់តែ​ជា​ឈ្មោះ​ ​(​ជា​បញ្ញត្តិ​វោហារ​)​ ​ក្នុង​លោក​ ​(​ព្រោះ​នាម​ ​និង​គោត្រ​នោះ​)​ ​គឺ​ពួក​ញាតិសាលោហិត​ ​បាន​ផ្សំផ្គុំ​កំណត់ទុក​ហើយ​ ​ក្នុង​កាលដែល​កើតមក​នោះ​ ​ៗ​។​ ​
 ទិដ្ឋិ​របស់​ពួក​ជន​ដែល​មិនដឹង​ ​តែង​ដេក​ត្រាំ​អស់​កាល​អង្វែង​ ​ពួក​ជន​ដែល​មិន​ដឹង​ហឹ្នង​ឯង​ ​តែង​នាំគ្នា​និយាយ​ថា​ ​បុគ្គល​ឈ្មោះថា​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រោះ​ជាតិ​។​ ​បុគ្គល​មិនមែន​ឈ្មោះថា​ព្រាហ្មណ៍​ព្រោះ​ជាតិ​ទេ​ ​បុគ្គល​មិនមែន​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក៏​មិនមែន​ព្រោះ​ជាតិ​ដែរ​ ​បុគ្គល​ឈ្មោះថា​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រោះ​កម្ម​ ​(​ការងារ​)​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិនមែន​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក៏​ព្រោះ​កម្ម​។​
 បុគ្គល​ឈ្មោះថា​ ​អ្នក​ភ្ជួរ​រាស់​ ​ព្រោះ​កម្ម​ ​ឈ្មោះថា​ ​អ្នកមាន​សិល្ប​សាស្រ្ត​ ​ក៏​ព្រោះ​កម្ម​ ​ឈ្មោះថា​ ​អ្នកជំនួញ​ ​ក៏​ព្រោះ​កម្ម​ ​ឈ្មោះថា​ ​អ្នកបំរើ​ ​ក៏​ព្រោះ​កម្ម​។​
ថយ | ទំព័រទី ២២០ | បន្ទាប់
ID: 636865595874349002
ទៅកាន់ទំព័រ៖