ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៤

ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ដូច​រទេះ​សម្រាប់​ផ្ទុក​គ្រាប់ល្ង​របស់​អ្នក​ដែន​កោសល​ ​មាន​ចំណុះ​ ​២០​ ​ខា​រី​(​១​)​ ​មាន​បុរស​ម្នាក់​ ​លុះ​កន្លងទៅ​ ​១​ ​រយ​ឆ្នាំ​ ​១​ ​ពាន់​ឆ្នាំ​ ​១​ ​សែន​ឆ្នាំ​ ​ទើប​រើស​គ្រាប់ល្ង​ ​ម្តង​មួយ​គ្រាប់​ ​ៗ​ ​អំពី​រទេះ​នោះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​រទេះ​សម្រាប់​ផ្ទុក​គ្រាប់ល្ង​ ​របស់​អ្នក​ដែន​កោសល​ ​ចំណុះ​ ​២០​ ​ខា​រី​នោះ​ ​ដល់​នូវ​ការ​អស់​ទៅ​ដោយ​ព្យាយាម​នេះ​ ​ឆាប់​ជាង​ ​ឯ​កាលយូរ​អង្វែង​របស់​អព្វុទ​នរក​មួយ​(​២​)​ ​មិន​ងាយ​នឹង​ដល់​នូវ​ការ​អស់​បាន​ឡើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អព្វុទ​នរក​(​៣​)​ ​២០​ ​ដង​ ​(​យូរ​)​ ​យ៉ាងណា​ ​និរ​ព្វុ​ទ​នរក​តែមួយ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​និរ​ព្វុ​ទ​នរក​ ​២០​ ​ដង​ ​យូរ​យ៉ាងណា​ ​អពព​នរក​តែមួយ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​
​(​១​)​ ​រាប់​តាមលំដាប់​យ៉ាងនេះ​ ​៤​ ​នាឡិ​អ្នកស្រុក​មគធៈ​ ​ជា​ ​១នាឡិ​នៃ​អ្នកស្រុក​កោសល​,​ ​៤នាឡិ​អ្នកស្រុក​កោសល​ ​ជា​ ​១អាឡ្ហក​,​ ​៤អាឡ្ហក​ ​គឺ១៦នាឡិ​ ​ជា១ទោណ​,​ ​៤ទោណ​ ​គឺ៦៤នាឡិ​ ​ជា១មា​និ​កា​,​ ​៤មា​និ​កា​ ​គឺ២៥៦នាឡិ​ ​ជា១ខា​រី​ ​១អម្រែក​,​ ​២០ខា​រី​ ​គឺ​ ​៥១២០នាឡិ​ ​ជា១តិ​សវា​ហៈ​(​១រទេះ​)​។​ ​(​២​)​ ​ជា​ឈ្មោះ​របស់​នរក១រណ្តៅ​ ​ដែល​សត្វ​ត្រូវ​រងទុក្ខ​យូរអង្វែង​ ​រាប់​ដោយ​រយ​សែន​ពិន្ទុ​ ​(​ឆ្នាំ​)​ ​បើ​រាប់​តាម​សំខ្យា​ ​មាន​ចំនួន​ ​៥៦ពិន្ទុ​ ​ទើប​ជា​អព្វុទៈ១​ ​(​ប្រហែល​ ​៨កោដិ​ឆ្នាំ​)​។​ ​អដ្ឋកថា​ ​អភិធាន​ ​កច្ចាយនូបត្ថម្ភកៈ​ ​(​តទ្ធិត​)​។​ ​(​៣​)​ ​តាំង​អំពី​ត្រឹម​អព្វុទៈ​រៀងទៅ​ ​យក២០គុណ​ ​ដរាបដល់​នរក​ឈ្មោះ​បទុម​នោះ​។​ ​(​បាលី​ទាំង​អដ្ឋកថា​ ​កច្ចាយនូបត្ថម្ភកៈ​)​។​
ថយ | ទំព័រទី ២២៧ | បន្ទាប់
ID: 636865597657811010
ទៅកាន់ទំព័រ៖