ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៤

​ព្រោះហេតុនោះ​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​មិន​ត្រឡប់​មកកាន់​ភព​ថ្មី​វិញទៀត​ ​ព្រោះ​អស់​ឧបាទាន​ ​ព្រោះ​ដឹង​ត្រូវ​ ​ព្រោះ​ជា្រប​ច្បាស់​នូវ​ព្រះ​និពា្វន​ ​ជាទី​អស់​ទៅ​នៃជា​តិ​។​
 [​៨៧​]​ ​ដោយ​បរិយាយ​ដទៃទៀត​ ​មាន​ដែរ​ឬ​។​បេ​។​ ​តើមាន​ដូចម្តេច​ ​(​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​)​ ​ទុក្ខ​នីមួយ​ទាំងអស់​ ​តែង​កើតឡើង​ព្រោះ​ព្យាយាម​ ​(​ដ៏​សម្បយុត្ត​ដោយ​កម្ម​)​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នេះ​ជា​អនុបស្សនា​ទី​ ​១​ ​ការ​កើតឡើង​នៃ​ទុក្ខ​មិន​មាន​ ​ព្រោះ​រលត់​ដោយ​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​មិន​មាន​សេសសល់​នៃ​ព្យាយាម​ ​នេះ​ជា​អនុបស្សនា​ទី​ ​២​ ​ភិក្ខុ​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​រឿយ​ ​ៗ​ ​នូវ​សភាព​ធម៌​ដែល​ជាគូ​នឹងគ្នា​ ​ដោយ​ប្រពៃ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​បេ​។​ ​ព្រះ​សាស្តា​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​គាថា​ព័ន្ធ​ដទៃ​ ​តទៅទៀត​ថា​
 ទុក្ខ​នីមួយ​ទាំងអស់​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ព្យាយាម​ជា​បច្ច័យ​ ​ការ​មិនកើត​ឡើង​នៃ​ទុក្ខ​ ​ព្រោះ​រលត់​នូវ​ព្យាយាម​។​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ជ្រាប​នូវ​ទោស​នុ៎ះ​ថា​ ​ទុក្ខ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ព្យាយាម​ជា​បច្ច័យ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៥ | បន្ទាប់
ID: 636865605988407493
ទៅកាន់ទំព័រ៖