ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៤

មួយទៀត​ ​វិនិច្ឆ័យ​ ​(​ការ​ចូលចិត្ត​ក្នុង​តណ្ហា​ ​និង​ទិដ្ឋិ​)​ ​កើតមក​អំពីអ្វី​ ​ការ​ក្រេវក្រោធ​ ​ការ​និ​យា​យមោ​សា​ ​និង​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ឬ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ ​(​ប្រកបដោយ​ការ​ក្រេវក្រោធ​ជាដើម​)​ ​តើ​ព្រះ​សមណៈ​សំដែង​ហើយ​ថា​ ​កើតអំពី​អ្វី​។​ ​(​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​)​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​លោក​ ​បាន​សំដែង​ហើយ​នូវ​អារម្មណ៍​ណា​ថា​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​(​១​)​ ​និង​មិនជា​ទី​ត្រេកអរ​(​២​)​ ​ឆន្ទៈ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អារម្មណ៍​នោះ​ ​សត្វ​ក្នុង​លោក​ ​ឃើញ​សេចក្តី​វិនាស​ ​និង​សេចក្តី​ចំរើន​ ​ក្នុង​រូប​ទាំងឡាយ​ ​ទើប​ធ្វើ​នូវ​វិនិច្ឆ័យ​ ​(​ក្នុង​តណ្ហា​ ​និង​ទិដ្ឋិ​)​។​ ​ការ​ក្រេវក្រោធ​ ​ការ​ពោល​ពាក្យ​មោ​សា​ ​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ធម៌​ទាំង​ ​៣​ ​នេះឯង​ ​កាលបើ​អារម្មណ៍​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​និង​មិនជា​ទី​ត្រេកអរ​ទាំង​ ​២​ ​ប្រការ​នោះ​ ​នៅ​មាន​ ​ទើប​កើតមានឡើង​បាន​ ​បុគ្គល​អ្នកមាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​គប្បី​សិក្សា​ក្នុង​គន្លង​នៃ​ការ​ដឹង​ ​ឯ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះ​សមណៈ​សំដែង​ហើយ​ ​ព្រោះ​ដឹង​។​ ​
​(​១​)​ ​បាន​ដល់​សុខវេទនា​ ​និង​វត្ថុ​ដែល​គួរ​ប្រាថ្នា​។​ ​(​២​)​ ​បាន​ដល់​ទុក្ខវេទនា​ ​និង​វត្ថុ​ដែល​មិន​គួរ​ប្រាថ្នា​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៩២ | បន្ទាប់
ID: 636865616445235590
ទៅកាន់ទំព័រ៖