ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៤

​ភិក្ខុ​អ្នក​រាប់អាន​ព្រះរតនត្រ័យ​ ​មិន​គប្បី​ប្រកប​អា​ថ​ព្វ​ណ​មន្ត​ ​(​មន្ត​សម្រាប់​ឲ្យ​ឧបទ្ទវៈ​កើតឡើង​ ​ក្នុង​បច្ចាមិត្ត​)​ ​មន្ត​សម្រាប់​ទាយ​សុបិន​ ​មន្ត​សម្រាប់​ទាយ​លក្ខណៈ​ ​មន្ត​សម្រាប់​សំដែង​ឫក្ស​មង្គល​ ​មិន​គប្បី​សេពគប់​មន្ត​សម្រាប់​ទាយ​សម្រែកសត្វ​ផង​ ​ថ្នាំ​សម្រាប់​ធ្វើ​គភ៌​ឲ្យ​តាំងនៅ​ផង​ ​ការ​រក្សា​រោគ​ផង​។​ ​ភិក្ខុ​មិន​គប្បី​ញាប់ញ័រ​នឹង​ពាក្យ​និន្ទា​ ​បើ​មាន​គេ​សរសើរ​ ​ក៏​មិន​គប្បី​ឡើងជោរ​ផង​ ​គប្បី​បន្ទោបង់​លោភៈ​ ​មច្ឆរិយៈ​ ​សេចក្តី​ក្រេវក្រោធ​ ​និង​ពាក្យ​ញុះញង់​។​ ​ភិក្ខុ​មិន​គប្បី​តាំងនៅ​ក្នុង​ការ​លក់​ចេញ​ ​ទិញ​ចូល​ ​មិន​គប្បី​ធ្វើការ​ពោល​តិះដៀល​ក្នុង​ទីណា​មួយ​ ​មិន​គប្បី​ជាប់ចិត្ត​ក្នុង​ស្រុក​ ​មិន​គប្បី​ចរចា​នឹង​ជន​ ​ព្រោះ​បា្រ​ថ្នា​លាភ​។​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​មិន​គប្បី​ពោល​វាចា​លើកខ្លួន​ ​មិន​គប្បី​ពោល​វាចា​ផ្សែផ្សំ​ ​មិន​គប្បី​សិក្សា​នូវ​សេចក្តី​ឃ្នើសឃ្នង​ ​កាយ​ ​វាចា​ ​ចិត្ត​ ​មិន​គប្បី​ពោល​ពាក្យ​ប្រ​ណាំ​ប្រជែង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣១១ | បន្ទាប់
ID: 636865620690808422
ទៅកាន់ទំព័រ៖