ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៥

​ចុង​ចន្ទោល​របស់​រថស​ម្រេច​ដោយ​កែវពិទូរ្យ​ ​នឹម​វិចិត្រ​ដោយ​កែវ​ទទឹម​ ​ទាំង​ខ្សែ​ក៏​ប្រដាប់ដោយ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​ ​សេះ​ទាំងនេះ​ ​មានសន្ទុះ​ទាន់ចិត្ត​ ​រមែង​ញុំា​ងរ​ថ​ឲ្យ​រុងរឿង​ ​អ្នក​ក៏​ថ្កុំថ្កើង​ត្រដែត​លើ​រថ​មាស​ ​មាន​ពាហនៈ​ ​ទឹម​ដោយ​សេះ​ដ៏​ច្រើន​ ​ដូច​ព្រះឥន្ទ្រ​ ​បពិត្រ​អ្នកមាន​យស​ ​អាត្មា​សូម​សួរ​អ្នកជា​បុគ្គល​ឈ្លាសវៃ​ ​តើ​យស​ដ៏​ប្រសើរ​លើសលុប​នេះ​ ​អ្នក​បាន​ដោយ​គុណ​អី្វ​។​
 (​ទេវបុត្ត​តប​ថា​)​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​ខ្លួនខ្ញុំ​ជា​ព្រះរាជ​បុត្ត​ ​ឈ្មោះ​សុជាតៈ​ ​លោកម្ចាស់​បាន​អនុគ្រោះ​ដល់​ខ្ញុំ​នោះ​ ​បាន​ញុំាង​ខ្ញុំ​ឲ្យ​តាំងនៅ​ក្នុង​សេ​ចកី្ត​សង្រួម​ ​លោកម្ចាស់​បានដឹង​នូវ​ខ្ញុំ​ថា​អស់អាយុ​ ​ហើយ​បាន​ប្រទាន​សរីរធាតុ​ព្រះ​សាស្តា​ដល់​ខ្ញុំ​។​ ​លោកម្ចាស់​បាន​ប្រាប់​ថា​ ​ម្នាល​សុជាត​រាជកុមារ​ ​ព្រះអង្គ​ចូរ​បូជា​នូវ​ព្រះ​សរីរធាតុ​នេះ​ចុះ​ ​ការ​បូជា​នោះ​ ​នឹង​បាន​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ព្រះអង្គ​ ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ប្រឹងប្រែង​ ​បូជា​នូវ​ព្រះ​សរីរធាតុ​នោះ​ ​ដោយ​គ្រឿងក្រអូប​ ​និង​កម្រងផ្កា​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​លះបង់​នូវ​រាងកាយ​ ​ជា​របស់​មនុស្ស​ ​ក៏បាន​មក​កើត​ក្នុង​ទី​មនោរម​ដ៏​ប្រសើរ​ ​គួរ​ត្រេកត្រអាល​ពន់ពេក​ ​ប្រកបដោយ​ពួក​ទេវ​តា​ផ្សេង​ៗ​ ​ជាដើម​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ត្រេកអរ​ដោយ​ការ​រាំ​ ​និង​ច្រៀង​ ​ដែល​ពួក​ទេពអប្សរ​ចោមរោម​ត្រៀបត្រា​។​

​ចប់​ ​ចូឡ​រថ​វិមាន​ ​ទី១៣​។

ថយ | ទំព័រទី ១៣៥ | បន្ទាប់
ID: 636866320992763403
ទៅកាន់ទំព័រ៖