ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៥

 ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​ជាតិមុន​ ​ខ្ញុំ​នោះ​ ​ជា​សាវ័ក​របស់​ព្រះ​ជិនស្រី​ ​ព្រះនាម​សុ​មេ​ធៈ​ ​ខ្ញុំ​នៅជា​បុថុជ្ជន​ ​មិនទាន់​បាន​ត្រាស់​ដឹង​សច្ចៈ​ទាំង​ ​៤​ ​នៅឡើយ​ ​ខ្ញុំ​នោះ​បួស​បាន​ ​៧​ ​វស្សា​ ​កាល​ព្រះ​ជិនស្រី​ ​ជា​សាស្តា​ព្រះនាម​សុ​មេ​ធៈ​ ​ជាតា​ទិ​បុគ្គល​ ​ទ្រង់​ឆ្លង​អន្លង់​ទាំង​ ​៤​ ​ហើយ​ ​ទ្រង់​បរិនិព្វាន​ ​ខ្ញុំ​នោះ​ ​ទៅ​ថ្វាយបង្គំ​ចេតិយ​កែវ​ ​ស្រោប​ដោយ​បណ្តាញ​មាស​ ​ធ្វើ​ចិត្ត​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ស្តូប​ ​ខ្ញុំ​មិនបាន​ឲ្យ​ទាន​ទេ​ ​ទាំង​ទេយ្យវត្ថុ​សម្រាប់​ឲ្យ​ទាន​ ​ក៏​មិន​មាន​ ​ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​បាន​បបួល​ពួក​ជន​ដទៃ​ក្នុង​ការ​ឲ្យ​ទាន​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​បូជា​ព្រះធាតុ​របស់​ព្រះ​សាស្តា​ ​ជា​វត្ថុ​គួរ​ដល់​ការ​បូជា​ចុះ​ ​ខ្ញុំ​ឮ​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​(​ច្យុត​)​ ​អំពី​មនុស្ស​នេះ​ ​នឹង​ទៅកាន់​ឋានសួគ៌​ ​កុសលកម្ម​នោះ​ឯង​ ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ទើប​ខ្ញុំ​បាន​សេ​ចកី្ត​សុខ​ជា​ទិព្វ​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ខ្ញុំ​រីករាយ​ ​ក្នុង​កណ្តាល​ពួក​ទេវតា​ ​បុណ្យ​របស់ខ្ញុំ​នោះ​ ​មិន​ចេះ​អស់​ឡើយ​។​

​ចប់​ ​អនេក​វណ្ណ​វិមាន​ ​ទី៨​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៧១ | បន្ទាប់
ID: 636866341064891463
ទៅកាន់ទំព័រ៖