ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៥

​វិហារ​វិមាន​ ​ទី៦​


 ​[​៤៤​]​ ​(​ព្រះ​អនុ​រុទ្ធ​ត្ថេ​រសួ​រថា​)​ ​ម្នាល​ទេវតា​ ​នាង​មាន​សម្បុរ​ដ៏​រុងរឿង​។​បេ​។​ ​ដូច​ផ្កាយព្រឹក​ ​កាលដែល​នាង​កំពុង​រាំ​នោះ​ ​សំឡេង​ទិព្វ​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​ស្តាប់​ ​គួរ​រីករាយ​នៃ​ចិត្ត​ ​រមែង​លាន់ឮ​អំពី​អវយវៈ​តូច​ធំ​ដោយសព្វគ្រប់​ ​កាលដែល​នាង​កំពុង​រាំ​នោះ​ ​ក្លិន​ទិព្វ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ក្លិនក្រអូប​ ​ជាទី​រីករាយ​នៃ​ចិត្ត​ ​រមែង​ផ្សាយ​ចេញ​អំពី​អវយវៈ​តូច​ធំ​ដោយសព្វគ្រប់​ ​កាល​នាង​ងាក​កាយ​ ​គ្រឿងប្រដាប់​ទាំងឡាយ​ឰដ៏​ផ្នួងសក់​ ​ក៏​ឮសូរ​គឹកកង​ ​ដូច​តូរ្យតន្ត្រី​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៥​ ​គ្រឿងប្រដាប់​ត្រចៀក​ ​ត្រូវ​ខ្យល់បក់​មក​ប៉ះ​ ​ក៏​កំរើក​ដោយ​ខ្យល់​ ​ឮសូរ​គឹកកង​ ​ដូច​តូរ្យតន្ត្រី​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៥​ ​ផ្កាកម្រង​ណា​ឰ​ដ៏​សិរ្សៈ​របស់​នាង​ ​មាន​ក្លិនក្រអូប​ ​ជាទី​រីករាយ​នៃ​ចិត្ត​ ​(​ក្លិន​នៃ​ផ្កាកម្រង​នោះ​)​ ​រមែង​ផ្សាយ​ទៅ​សព្វ​ទិស​ ​ដូចដើម​ឪឡោក​ ​នាង​តែង​ធុំក្លិន​ក្រអូប​នោះ​ ​តែងឃើញ​រូប​ ​ដែល​មិនមែន​ជា​របស់​មនុស្ស​ ​ម្នាល​ទេវតា​ ​អាត្មា​សួរ​ហើយ​ ​នាង​ចូរ​ប្រាប់​ ​នេះ​ជា​ផល​នៃ​កម្ម​អី្វ​។​
 (​ទេវតា​ឆ្លើយ​ថា​)​ ​បពិត្រ​ព្រះ​អនុ​រុទ្ធ​ដ៏​ចំរើន​ ​(​នាងវិសាខា​)​ ​ជា​សំឡាញ់​របស់ខ្ញុំ​ ​បាន​ឲ្យ​ជាង​ធ្វើ​មហាវិហារ​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​ ​ឧទ្ទិសចំពោះ​ព្រះសង្ឃ​ ​ខ្ញុំ​ជ្រះថ្លា​រីករាយ​ ​ចំពោះ​វិហារ​នោះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩១ | បន្ទាប់
ID: 636866306369637008
ទៅកាន់ទំព័រ៖