ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៦

 ​[​៧៥​]​ ​កាមច្ឆន្ទៈ​ ​ព្យាបាទៈ​ ​ថីនមិទ្ធៈ​ ​ឧទ្ធច្ចកុក្កុច្ចៈ​ ​វិចិកិច្ឆា​ ​រមែង​មិន​មានដល់​ភិក្ខុ​ដោយ​ ​សព្វគ្រប់​។​

​សុ​យា​មន​ត្ថេ​រ​។​

​ [​៧៦​]​ ​ការ​ឃើញ​នូវ​ព្រះ​អរិយ​ទំាង​ឡាយ​ ​មាន​អត្តភាព​រៀបចំ​ល្អ​ហើយ​ ​ជា​ការ​ប្រពៃ​ ​(​ព្រោះថា​)​ ​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​រមែង​ដាច់​ ​បញ្ញា​រមែង​ចំរើន​ឡើង​ ​ព្រះ​អ​រិយៈ​ទំាំ​ងនោះ​ ​រមែង​ធ្វើ​សូម្បី​នូវ​ជនពាល​ ​ឲ្យ​ជា​បណ្ឌិត​បាន​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ការ​សមាគម​នៃ​សប្បុ​រស​ទំាំង​ឡាយ​ ​ជា​ការ​ប្រពៃ​។​

​សុ​សារ​ទត្ថេ​រ​។​

​ [​៧៧​]​ ​កាល​ពួក​សត្វ​កំពុង​ប៉ោង​ឡើង​ ​បណ្ឌិត​តែង​ឱនលំទោន​ ​កាល​ពួក​សត្វ​ធ្លាក់ចុះ​ ​(​ដោយអំណាច​កោសជ្ជៈ​)​ ​បណ្ឌិត​តែង​ប្រឹង​ឡើង​ ​កាល​ពួក​សត្វ​មិនបាន​អប់រំ​ ​(​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​)​ ​បណ្ឌិត​តែង​អប់រំ​ ​កាល​ពួក​សត្វ​ត្រេកអរ​ ​(​ក្នុង​កាមគុណ​)​ ​បណ្ឌិត​មិន​ត្រេកអរ​ទេ​។​

​បិយ​ពា្ជ​ហត្ថេ​រ​។​

​ [​៧៨​]​ ​ចិត្ត​នេះ​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​បាន​ត្រាច់​ទៅកាន់​ចារិក​ ​តាម​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ ​តាមចំណង់​ ​តាម​សេចក្តី​ស្រួល​ ​ថ្ងៃនេះ​ ​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្ទញ់ផ្ទាល់​ចិត្ត​នោះ​ដោយ​ឧបាយ​ ​ដូចជា​ហ្មដំរី​អ្នក​កាន់​កង្វេរ​ ​សង្កត់សង្កិន​ដំរី​ដែល​ចុះប្រេង​។​

​ហត្ថា​រោ​ហបុ​ត្ត​ត្ថេ​រ​។​

ID: 636866453572276518

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨