ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៦

​យើង​នោះ​ ​មាន​សរ​ ​គឺ​សេចក្ដីសោក​បាន​ដកចេញ​ហើយ​ ​ជា​អ្នក​ត្រជាក់​ហើយ​ ​មានទុក្ខ​រំលត់​ហើយ​។​ ​យើង​លែង​សោក​ ​លែង​យំ​ហើយ​ ​ព្រោះ​បាន​ស្ដាប់​ភាសិត​របស់​អ្នក​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ប្រកបដោយ​បញ្ញា​ ​ជា​អ្នក​អនុគ្រោះ​ ​ជន​ទាំងនោះ​ ​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ ​ឃដ​បណ្ឌិត​ ​បាន​ញុំាង​បង​ច្បង​ឲ្យ​ត្រឡប់​ចាក​សេចក្ដីសោក​ ​អាមាត្យ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ជា​អ្នកបំរើ​របស់​ព្រះរាជា​អង្គ​ណា​ ​ក៏​រមែង​ប្រាកដ​ដូច្នោះ​ ​ដូចជា​ឃដ​បណ្ឌិត​ ​បាន​ញុំាង​បង​ច្បង​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​តាម​សុភាសិត​។​

​ចប់​ ​រឿង​ក​ណ្ហ​ប្រេត​ ​ទី៦​។​


​រឿង​ធន​បាល​ប្រេត​ ​ទី៧​


 [​១៩​]​ ​(​ពួក​ពាណិជ​សួរ​ថា​)​ ​អ្នកជា​បុគ្គល​អាក្រាត​ ​មាន​រូប​មាន​សម្បុរ​អាក្រក់​ ​ស្គាំងស្គម​ ​រវាម​ដោយ​សរសៃ​ ​មាន​ឆ្អឹងជំនីរ​រគាម​ ​ស្គម​ ​ម្នាល​អ្នក​និទ៌ុក្ខ​ ​ចុះ​អ្នកជា​អ្វី​។​
 (​ប្រេត​តប​ថា​)​ ​បពិត្រ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ជា​ប្រេត​ ​ដល់​នូវ​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​ជា​យមលោក​សត្វ​ ​ព្រោះ​ធ្វើអំពើ​អាក្រក់​ ​ទើប​ទៅ​អំពី​មនុស្សលោក​នេះ​ ​កាន់​បេតលោក​។​
 ចុះ​អំពើអាក្រក់​ ​ដែល​អ្នក​បាន​ធ្វើ​ដោយ​កាយ​ ​វាចា​ ​ចិត្ត​ ​ដូចម្ដេច​ ​អ្នក​ទៅ​អំពី​មនុស្សលោក​នេះ​ ​កាន់​បេតលោក​ ​ព្រោះ​វិបាក​នៃ​កម្ម​ដូចម្ដេច​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636866410163353669
ទៅកាន់ទំព័រ៖