ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៦

​ពួក​មិត្ត​រមែង​ចោមរោម​ ​ព្រោះ​ឃើញ​ប្រយោជន៍​ ​ឯ​បុគ្គល​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​(​ដោយ​ភោគ​សម្បត្តិ​)​ ​តែង​មាន​មិត្ត​ច្រើន​។​ ​បុគ្គល​សាបសូន្យ​ចាក​ប្រយោជន៍​ ​លំបាក​ដោយ​ភោគៈ​ទាំងអស់​ ​មានខ្លួន​ប្រឡាក់​ដោយ​ឈាម​ ​មានខ្លួន​ធ្លុះធ្លាយ​ ​រលត់​ជីវិត​ទៅ​ក្នុងថ្ងៃនេះ​ ​ឬ​ថ្ងៃស្អែក​ ​ដូច​ដំណក់ទឹក​សន្សើម​ ​(​ដែល​ជាប់​នៅ​លើ​ចុង​ស្មៅ​)​។​ ​សរីរៈ​ប្រាកដ​ដូច្នេះ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្ដី​លំបាក​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​គេ​ដោត​ស្ទួយ​ឡើងលើ​ឈើអណ្ដោត​ ​ដែលគេ​ធ្វើ​ដោយ​មែក​ស្ដៅ​ ​កាលបើ​យ៉ាងហ្នឹងហើយ​ ​ម្នាល​យក្ស​ ​ចុះ​ហេតុអ្វីបានជា​អ្នកពោល​ថា​ ​នែអ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្នក​ចូរ​រស់នៅ​ចុះ​ ​(​ព្រោះ​)​ ​ការរស់នៅ​ជា​ការ​ប្រសើរ​។​ ​
 (​ប្រេត​ឆ្លើយ​ថា​)​ ​បុរស​នុ៎ះ​ ​(​កាលពី​ជាតិមុន​)​ ​ជា​សាលោហិត​របស់ខ្ញុំ​ ​ខ្ញុំ​រលឹក​ឃើញ​ជាតិ​ក្នុង​ភព​មុន​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​លុះ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​មាន​សេចក្ដី​ករុណា​ដូច្នេះ​ថា​ ​បុរស​មានធម៌​ដ៏​លាមក​នេះ​ ​កុំ​ធ្លាក់ចុះ​ក្នុង​នរក​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​លិ​ច្ឆ​វិ​រាជ​ ​បុរស​នោះ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​អំពើអាក្រក់​ ​កាល​ច្យុត​ចាក​អត្តភាព​នេះ​ហើយ​ ​នឹង​កើត​ក្នុង​នរក​ ​ដែល​សម្បូរ​ដោយ​សត្វ​ ​មាន​សភាព​គួរឲ្យ​ស្ញើប​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩១ | បន្ទាប់
ID: 636866426628225406
ទៅកាន់ទំព័រ៖