ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៦

​កាល​អញ​កាន់​ក​ណ្តៀវ​ ​១​ ​កាល​អញ​កាន់​នង្គ័ល​ ​១​ ​កាល​អញ​កាន់​ចប​តូច​ ​១​ ​ទោះ​ការងារ​ ​(​មាន​កាន់​ក​ណ្តៀវ​ជាដើម​នោះ​)​ ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​ៗ​ ​ក៏ដោយ​ ​ឬក៏​ការងារ​ ​(​មាន​កាន់​ក​ណ្តៀវ​ជាដើម​)​ ​ល្មម​ហើយ​ ​គួរ​ហើយ​ ​នែ​សុ​មង្គល​ ​អ្នក​ចូរ​រំពឹង​ ​(​ដល់​សមាបត្តិ​ចុះ​)​ ​នែ​សុ​មង្គល​ ​អ្នក​ចូរ​រំពឹង​ចុះ​ ​នែ​សុ​មង្គល​ ​អ្នក​ចូរ​ជា​អ្នក​កុំ​ប្រមាទ​។​

​សុ​មង្គ​លត្ថេរ​។​


 [​៤៥​]​ ​បពិត្រ​មាតា​ ​ពួក​ញាតិ​តែង​យំ​រក​បុគ្គល​ដែល​ស្លាប់​ហើយ​ ​ឬបុគ្គល​ដែល​រស់នៅ​ ​តែ​មិនបាន​ជួបប្រទះ​ ​បពិត្រ​មាតា​ ​ពួក​ញាតិ​ឃើញ​អាត្មា​កំពុង​រស់នៅ​ ​បពិត្រ​មាតា​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ទើប​អ្នក​មាតា​យំ​រក​អាត្មា​។​

​សានុ​ត្ថេ​រ​។​


 [​៤៦​]​ ​គោ​ ​អាជានេយ្យ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ទោះបី​ភ្លាត់​ ​រមែង​ឈរ​ស៊ប់​វិញ​បាន​យ៉ាងណា​ ​(​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ចំណាំ​ខ្ញុំ​)​ ​ថា​ជា​សាវ័ក​របស់​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ដែល​បរិបូណ៌​ដោយ​ទស្សន​សម្បត្តិ​ ​(​គ្រប់គ្រាន់​ដោយ​ការ​ឃើញ​)​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​

​រមណីយ​វិ​ហា​រិត្ថេរ​។​


 [​៤៧​]​ ​អាត្មា​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ចូលកាន់​ផ្នួស​ ​បួស​ដោយ​សទ្ធា​ ​សតិ​ ​និង​បញ្ញា​របស់ខ្ញុំ​ចំរើន​ហើយ​ ​ទាំង​ចិត្ត​ ​ក៏​ខ្ញុំ​តម្កល់ទុក​ប្រពៃ​ហើយ​ ​(​នែ​មារ​ចិត្តបាប​)​ ​អ្នក​ចូរ​ធ្វើអំពើ​ដ៏​គួរ​តាមប្រាថ្នា​ចុះ​ ​អ្នក​នឹង​បៀតបៀន​អាត្មា​មិនបានទេ​។​

​សមិទ្ធិ​ត្ថេ​រ​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៥០ | បន្ទាប់
ID: 636866448582631126
ទៅកាន់ទំព័រ៖