ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៥៦

មាន​ព្យាយាម​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មានចិត្ត​ស្លុង​ ​មានការ​ខ្មីឃ្មាត​មាំ​ ​អស់​កាល​ជានិច្ច​ ​លះបង់​នូវ​តម្រេក​ក្នុង​ផ្លូវលោក​ ​ហើយ​ត្រេកអរ​ដោយ​តម្រេក​ក្នុង​ផ្លូវធម៌​។​

​កម្ពិ​លត្ថេរ​។​


​ [​១៤០​]​ ​ខ្ញុំ​កាល​ប្រកប​នូវ​គ្រឿងប្រដាប់​ ​(​កាយ​)​ ​ជា​បុគ្គល​អណ្តែត​អណ្តូង​ ​ឃ្លេងឃ្លោង​ ​ត្រូវ​កាមរាគ​បៀតបៀន​ ​ព្រោះ​មិន​មាន​យោនិសោ​មនសិ​កា​រៈ​។​ ​(​ឥឡូវនេះ​)​ ​ខ្ញុំ​ដកចិត្ត​ក្នុង​ភព​បាន​ហើយ​ ​ព្រោះ​ប្រតិបត្តិ​ដោយ​យោនិសោ​មនសិ​កា​រៈ​ ​តាម​ព្រះពុទ្ធ​ ​ជា​អាទិច្ចពន្ធុ​ ​ព្រះអង្គ​មាន​កុសលោបាយ​ ​(​ឧបាយ​ល្អ​)​។​

​នន្ទ​ត្ថេ​រ​។​


​ [​១៤១​]​ ​បើ​ពួក​បរេ​ជន​ ​(​មនុស្ស​ផ្តេសផ្តាស​)​ ​សរសើរ​នូវ​បុគ្គល​ដែល​មិន​តំ​កល់​ខ្លួន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​ពួក​បរេ​ជន​ ​សរសើរ​នូវ​បុគ្គល​ដែល​មិន​តំ​កល់​ខ្លួន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​នោះ​ឯង​ ​ជា​ការណ៍​ឥតអំពើ​។​ ​បើ​ពួក​បរេ​ជន​ ​តិះដៀល​នូវ​បុគ្គល​ដែ​លតំ​កល់​ខ្លួន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ល្អ​ ​ពួក​បរេ​ជន​តិះដៀល​នូវ​បុគ្គល​ដែ​លតំ​កល់​ខ្លួន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ល្អ​នោះ​ឯង​ ​ជា​ការណ៍​ឥតអំពើ​។​

​សិរិ​មន្តុ​ត្ថេ​រ​។​


​ឧទ្ទាន​


​និយាយ​អំពី​មហា​ចុន្ទ​ត្ថេ​រ​ ​១​ ​ជោតិ​ទា​សត្ថេ​រ​ ​១​ ​ហេ​រញ្ញ​កា​និ​ត្ថេ​រ​ ​១​ ​សោម​មិត្ត​ត្ថេ​រ​ ​១​ ​សព្វ​មិត្ត​ត្ថេ​រ​ ​១​ ​មហា​កា​ឡ​ត្ថេ​រ​ ​១​ ​តិ​ស្ស​ត្ថេ​រ​ ​១​ ​កិ​ម្ពិ​លត្ថេរ​ ​១​ ​នន្ទ​ត្ថេ​រ​ ​១​ ​សិរិ​មត្ថេរ​ ​១​ ​រួម​ជា​ថេរៈ​ ​១០​ ​អង្គ​ ​មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន​។​

​ចប់​ ​ទុតិយវគ្គ​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៨១ | បន្ទាប់
ID: 636866477509645657
ទៅកាន់ទំព័រ៖